چگونه خضر (ع) به غلامی فروخته شد؟

روزی حضرت خضر از بازار بنی اسرائیل می گذشت ناگاه چشم فقیری به او افتاد و گفت:به من صدقه بده خداوند به تو برکت دهد! 

خضر گفت: من به خدا ایمان دارم ولی چیزی ندارم که به تو دهم. 

فقیر گفت: بوجه الله لما تصدقت علی ; تو را به وجه (عظمت) خدا سوگند می دهم ! به من کمک کن! من در سیمای شما خیر و نیکی می بینم تو آدم خیری هستی امیدوارم مضایقه نکنی. 

خضر گفت که تو مرا به امر عظیم (وجه خدا) قسم دادی و کمک خواستی ولی من چیزی ندارم که به تو احسان کنم مگر اینکه مرا به عنوان غلام بفروشی. 

فقیر گفت: این کار نشدنی است چگونه تو را به نام غلام بفروشم؟

 خضر گفت: تو مرا به وجه خدا (خدای بزرگ) قسم دادی و کمک خواستی من نمی توانم نا امیدت کنم مرا به بازار ببر و بفروش احتیاجت را بر طرف کن! 

فقیر حضرت خضر را به بازار آورد و به چهارصد درهم فروخت. 

خضر(ع) مدتی در نزد خریدار ماند، اما خریدار به او کار واگذار نمی کرد. خضر گفت: تو مرا به خدمت خریدی، چرا به من کار واگذار نمی کنی؟ 

خریدار گفت: من مایل نیستم که تو را به زحمت اندازم ، تو پیرمرد سالخورده هستی. 

خضر گفت: من به هر کاری توانا هستم و زحمتی بر من نیست.  

خریدار گفت: حال که چنین است این سنگ ها را از اینجا به فلان جا ببر! با اینکه برای جابجا کردن سنگها شش نفر در یک روز لازم بود ، ولی سنگها در یک ساعت به مکان معین جابجا کرد. خریدار خوشحال شد و تشویقش نمود و گفت:آفرین بر تو کاری کردی که از عهده یک نفر بیرون بود همچنین کاری انجام دهد. روزی برای خریدار سفری پیش آمد خواست به مسافرت برود، به خضر گفت:

من تو را درستکار می دانم می خواهم به مسافرت بروم ، تو جانشین من باش، با خانواده ام به نیکی رفتار کن تا من از سفر برگردم و چون پیر مرد هستی لازم نیست کارکنی، کار برایت زحمت است.

 خضر گفت: نه هرگز برایم زحمت نیست.

 خریدار گفت: حال که چنین است مقداری خشت بزن تا برگردم. خریدار به سفر رفت ، خضر به تنهایی خشت درست کرد و ساختمان زیبایی بنا نمود. خریدار از سفر ، دید که خضر خشت را زده و ساختمانی را هم با آن خشت ساخته است، بسیار تعجب کرد و گفت:تو را به وجه خدا سو گند می دهم که بگویی که تو کیستی و چه کاره ای؟

 حضرت خضر(ع) گفت: چون مرا به وجه خدا سوگند دادی و همین مطلب مرا با به زحمت انداخت و به نام غلام فروخته شدم. اکنون مجبورم که داستانم را به شما بگویم: فقر نیازمندی از من صدقه خواست و من چیزی از مال دنیا نداشتم که به او کمک کنم . مرا وجه خدا قسم داد، لذا خود را به عنوان غلام در اختیار او گذاشتم تا مرا به شما فروخت. 

اکنون به شما می گویم هر گاه سائلی از کسی چیزی بخواهد و به وجه خدا قسم دهد در صورتی که می تواند به او کمک کند، سائل را رد کند روز قیامت در حالی محشور خواهد شد که در صورت او پوست ، گوشت، و خون نیست، تنها استخوانهای صورتش می ماند که وقت حرکت صدا می دهد ( فقط  با اسکلت در محشر ظاهر می شود) 

خریدار چون حضرت خضر را شناخت گفت:مرا ببخش که تو را نشناختم و به زحمت انداختم. خضر گفت: طوری نیست. چون تو مرا نگهداشتی و درباره ام نیکی نمودی.  

گفت: پدر و مادرم فدایت باد! خود و تمام هستی ام در اختیار شماست.

 خضر گفت: دوست دارم مرا آزاد کنی تا خدا را عبادت کنم. 

خریدار گفت: تو آزاد هستی. خضر گفت: خدا را سپاسگذارم که پس از بردگی مرا آزاد نمود. 

بحار الا نوار جلد 4

 1-حضرت محمد(ص):

هنگامی که واپسین زمان نزدیک شود مرگ، نیکان جامعه مرا گلچین خواهد نمود; چنانکه شما خرماهای خوب را از طبق بر می گزینید.نهج الفصاحه

 2حضرت محمد(ص):

برای انجام کارهای شایسته پیش از آن که فتنه هایی بسان پاره های شب تار پدید آید فرصت ها را در یابید. در آن شرایط انسان به بامداد می رسد در حالی که ایمان دارد، اما به شامگاه می رسد و به کفر گراییده است و یا به عکس شب به کفر می گراید و صبح به ایمان; و دین خود را به کالا و بهایی ناچیز از دنیا می فروشد.نهج الفصاحه

  3-حضرت محمد(ص):

زمانی بر مردم خواهد آمد که انسان میان واماندگی و بدکاری قرار می گیرد که کدام را بر گزیند، هر کس در آن زمان باشد باید واماندگی را بر نادرستی بر گزیند.نهج الفصاحه

  4-حضرت محمد(ص):

این دین به وسیله ی مردانی در بارگاه خدا بها و بهره ای ندارند نیرو خواهد گرفت. در فرجام تاریخ "خسف"، "قذف"، "مسخی" خواهد بود ، آنگاه که رامشگران و آرایشگران پدیدار شوند و خوردن می و کار زشت میگساری حلال و روا بشمار آید.نهج الفصاحه

 5-محمد(ص):

بر جامعه و مردم من زمانی خواهد آمد که نیازمندان در آن فراوان گردند، و آگاهان و دانایان اندک ، آشوب و هرح و مرج، فزونی می یابد. آنگاه پس از آن زمانی می آید که مرئانی از جامعه و مردم من قرآن می خوانند، اما از گلوگاه آنان بالاتر نمی رود. سپس از پی آن زمانی می اید که شرک گرا و توحید گرا به ستیز می پردازند و سخنانی مانند او می گوید.نهج الفصاحه

6- حضرت محمد(ص):

برای انجام کارهای شایسته پیش از آن که شش بلا و ناهنجاری اجتماعی و سیاسی و فرهنگی رخ دهد پیشی گیرید و فرصت ها را دریابید:پیش از زمامدار شدن کم خردان، و پیش از زیاد شدن شرایط در کار داد و ستد، پیش از خرید و فروش پستها، و پیش از سبک شمردن خون ها و خون ریزیها، و پیش از بریدن از خویشاوندان، و پیش از امدن نورسیده هایی که قرآن را به آواز می خوانند و یکی را به پیشوایی بر می گزینند که برایشان آواز بخوانند اگر چه در دانش و فهم کمترین آنان باشد.نهج الفصاحه

 7-حضرت محمد(ص):

بی گمان روزی بر مردم خواهد رسید که انسان بها نمی دهد که چگونه مال و دارایی به دست می آورد، یا از راه حلال یا روا بدست می آورد یا زا راه حرام و ناروا.نهج الفصاحه

 8-محمد(ص):

بی تردید روزگاری بر مردم خواهد رسید که یکی از سما بافی نخواهد ماند جز آنکه ربا بخورد و اگر ربا نخورد گرد و غبار ربا به او می رسد.نهج الفصاحه

9- حضرت محمد(ص):

بی گمان روزی بر مردم خواهد رسید که انسان راستگو را دروغگو می شمارند و دروغ و دروغگو را گواهی می کنند. امانت دار را خیانت کار می شمارند و خیانت کار را امین و درستکار. انسان بی آنکه از او گواهی بخواهند گواهی می دهد و بی آنکه از او سوگند بطلبند سوگند یاد می کند.در آن زمان خوشبخت ترین مردم دنیا، فرومایه و فرزند فرومایه ای است که نه به خدا ایمان می آورد و نه به پیامبرش.نهج الفصاحه