اما در بزرگترین نشست دیپلماتیک سال 2006 یعنی نشست گروه8 G در سن پترزبورگ؛ بوش هم نشان داد که از کلینتون درس عبرت نگرفته است و آن‌طور هم که تظاهر می‌کند سر به زیر و اهل خانه و خانواده نیست.
در این نشست در حالی که رهبران 8 کشور صنعتی جهان پشت میز خود نشسته بودند، ناگهان جورج بوش پشت صندلی آنگلا مرکل قرار گرفت و در حالی که رهبران دیگر کشورها به او نگاه می‌کردند، چند ثانیه‌ای گردن مرکل را ماساژ داد، در گوش مرکل چیزی گفت و سپس در جای خود نشست، این اقدام بوش جنجال‌هایی را برانگیخت.

مارتا وتسون، یکی از فعالان حزب دموکرات در این باره گفت: «می‌توان از فیلم‌های این اقدام بوش برای تربیت صحیح دیگران استفاده کرد و نشان داد که رئیس جمهور نباید چنین کارهایی را بکند.»

روزنامه سیاتل پست اینتلیجنسز امریکا نیز رفتار جورج بوش را خجالت‌آور و نپذیرفتنی توصیف کرد و اولگا وایوز، معاون رئیس سازمان ملی زنان امریکا در این باره گفت: «رئیس‌جمهور با این اقدام خود، اعتبار امریکا را زیر سوال برد. این رفتار بوش من را شرم زده کرد.»

اما این خانم آنگلا مرکل هم چندان سر سنگین نیست و نمی‌توان هم کاسه و کوزه‌ها را بر سر بوش شکست.
زمانی که این خانم  به عنوان میهمان افتخاری پادشاه گارالد پنجم و ملکه سونی در مراسم حضور داشت لباسی پوشید که موجب حیرت همگان  شد. اما با پررویی اعلام کرد که  هرگز تصور نمی‌کرده است که  لباسش چنین واکنشی منفی را در برداشته باشد و تا حدی تعجب نیز کرده است.

رئیس‌جمهور خلافکار اسرائیل

ماجرای قصاب اسرائیلی هم که موجب شد وی از ریاست جمهوری  تشریفاتی‌اش استعفا کند، در نوع خودش جالب است.

جریان از این قرار بود که موشه کاتساو به یکی از منشی‌های دفترش نظر بد داشته و البته کار را به همین جا ختم نکرده است! این خانم که با تعریف کردن خاطرات آن‌چنانی‌اش، موشه قصاب را حسابی به دردسر انداخت، بعدتر در دادگاه گفت که قصاب همیشه به او می‌گفته که نزد زنش هم به یاد این خانم است.

اما ماجرای رسوایی اخلاقی «کاتساو»،، پس از شکایت یکی از زنانی که برای «کاتساو» کار‌ می‌کرد، آغاز شد. این زن با مراجعه به پلیس ادعا‌ کرد «کاتساو» او را تهدید کرده اگر به ارتباط نامشروع با او تن ندهد، او را از کار بیکار می‌کند.

چندی بعد، شکایتی مشابه، از یکی دیگر از کارمندان زن وزارت توریسم اسرائیل دریافت شد. علاوه بر این 2 شکایت، 4 شکایت دیگر هم مطرح‌ شد که تحقیقات درباره آنها به این دلیل که آن شکایت‌ها مشمول مرور زمان می‌شدند، انجام نشد.

پس از آن‌که ادعاهای شاکیان توسط پلیس استماع شد، پلیس علاوه بر بازجویی از او خانه‌اش را نیز گشت و در حین تحقیقات پلیس، اتهامی دیگر به اتهامات «کاتساو» اضافه شد و آن، استراق سمع و جاسوسی «کاتساو» از کارمندانش بود.

 رسوایی اخلاقی «کاتساو»، ضربات سختی به نهاد ریاست‌جمهوری اسرائیل وارد کرد و موجب محاکمه و بازخواست او شد.

منبع:جام جم

 الهى!... کعبه و محراب ، نشانه است، معبود، تویى!

درس و کتاب، بهانه است، مقصود، تویى!

الهى!... توفیقمان ده که در میدانِ عِلم، پرچم عمل افرازیم و در ساحل خلوص ، لنگر اندازیم.

الهى!... علمى که به تو نرساند، وبال است و ثمره اش تنها قیل و قال.

از علمى که تکبر آورد، چه سود؟ و فضلى که تفرعُن آورد، عدمش به ز وجود.

الهى!... در درگاه بلندت، تا کسى «میرزا کوچک» نشود، «آقا بزرگ» نگردد. تا ما را اهل ضمیر نکرده اى، ظاهر مکن.

الهى!... توفیق ده که بر نفس خویش، امیر شویم، ضمایر ما را به خودت برگردان، تا روشن ضمیر شویم.

الهى!... آنان که در پى مریدند، اگر در پى «مراد» روند، «راد» شوند. در روز حشر، «رضاى مراد» به کار آید، نه «عطاى مرید»!

الهى!... تو را به مرادى پذیرفته ایم، ما را به مریدى بپذیر ... یا مرادَ المُریدین!

الهى!... آنان که «ماهیت» را فداى «وجود» مى کنند، خامند، ناپختگانِ وادى سلوک، در پى نان و نامند و از شراب طَهور، قانع با باده و جامند.

الهى!... چنان کن که دنیا را خرج «دین» کنیم، نه دین را خرج «دنیا»!

الهى!... عروس علم و تقوا را در چشم ما چنان بیاراى که در پى عجوزه دنیا نرویم و حجله دلها را از غیر خود چنان بپالاى، که در حریمش راه به نامحرم ندهیم.

الهى!... در ایمان به هدف، بى تزلزلیم. اگر هدایت تو نباشد، گرفتار دور و تسلسلیم.

الهى!... بعضیها «معانى» نخوانده به «بیان» مى پردازند و خود و دیگران را به زحمت مى اندازند . یکى به لفظ مى نازد، یکى به معنى، یکى به «دَرْک» مى اندیشد، یکى به «مَدرک».

الهى!... حرکتمان را برکت و سکونمان را حرکت عطا کن.

الهى!... به قرب خود راهمان ده، بى پناهیم، پناهمان ده.

الهى!... اگر نقابداران، نقاب از چهره برگیرند، باید حساب و کتاب، از سر گیرند.

الهى!... خالصان، خواسته خود را به خاطر خدا، فدا مى کنند و جلد «ریا» را از دفتر اعمال، جدا مى کنند.

الهى!... نصیرمان باش، تا بصیر گردیم، بصیرمان کن تا از مسیر بر نگردیم، آزادمان کن، تا اسیر نگردیم، گاهى تو را گم مى کنیم، مددى کن تا خویش را گم نکنیم، تنها رضاى تو را جوییم و «خطّ عمل» را با «آب ریا» نشوییم.

الهى!... تو آنى که حَجَر را گوهر کنى و عَرَض را جوهر! قلوب قاسیه را نرم کن و جانهاى سرد را گرم.

الهى!... دل مشتقّ و چشم جارى عطاکن، جان را شیفته صاحبِ «هل اتى » و «لافتى » کن.

الهى!... غیب در نظر تو حضور است و باطن و نهان در علم تو، ظهور. ما را با «جهان غیب» آشنا کن، ضمایر غایب را به ظهور برسان و ذائقه جانها را طعم حضور بچشان و موسى هاى نیاز را به طور نور بکشان.

الهى!... دلهاى دور از امراض و خالى از اغراض، چشمه نور است و علمِ دور از عمل، به جاى بال، وبال!

الهى!... ما آنچه را موافق «طبع» ماست، «نشر» مى کنیم. طبع ما را منشور حقیقت کن و نشر ما را مطبوع رضا گردان. این نفس را نفیس کن و با یاد خودت انیس، ... ما را بخر، آنگاه ببر.

الهى!... بصیرت را به سیرت و صورت ما بازگردان، راه جاهل و باطل را ببند، راه حق را بازگردان!

الهى!... امیرانِ کشور دل به درگاهت حقیرند و اسیرانِ بُت نفس به یاریت فقیر. ما را امیر کشور دل کن تا اسیر فرعون نفس نشویم. در چشم خویش صغیرمان کن، آنگاه نزد خلق، کبیرمان دار.

الهى!... شاکریم که ما را بر سفره عترت نشاندى و طعم محبّت اهل بیت(ع) چشاندى.