شب هجر

چه شبی طولانیست، شب ظلمت شب هجر.
ساعت انگار استاد و دلم باز بیادت افتاد.

چه شد از دستم رفت ، قامت سروت و آن روی چو ماه؟

ای که رفتی ز برم و غمت قلب من اندا خت به چاه.....

آفتاب تو کجاست که شب سرد مرا روز کند

و دل غمزده ام ، را پر آرامش مر موز کند

چه شبی طولانیست، شب ظلمت شب هجر.

روح من در این شب گو ئیا زندانیست...

(0) نظر

دسته ها :

جمعه سیزدهم 10 1387