خم ابروی کجت قبله محراب من است

تا به گیسوی تو خود را ز تب و تاب من است

من به خال پیشانی ات ای دوست گرفتار شدم

چشم بیمار تو را دیدم و بیما ر شدم

            محبت کن که دل چون سرد شد در سینه بمیرد