تورا می شناسم
آنگونه که اشک و آه را
آنگونه که نخلهای سوخته را
رد پایت
هنوز در شنزارهای داغ جنوب باقی است
آسمان با عروج تو
خود را تفسیر کرد
و سروها
به احترام تو برخاستند