تعداد بازدید : 321590
تعداد نوشته ها : 398
تعداد نظرات : 55
Core اولین معماری در دنیای پردازنده های x86 است که به 4 واحد کدگشایی x86 تجهیز شده است: 3 «کدگشای ساده» و یک «کدگشای پیچیده». وظیفه واحدهای کدگشایی در تمام پردازنده های x86 کنونی تنها ترجمه کردن دستورالعمل های ورودی (شامل کدعملگر و آدرس ها) نیست، بلکه ترجمه دستورالعمل ها با طول متغییر 1 الی 15 بیتی به دستورالعمل های از پیش تعیین شده با طول ثابت (دستورالعمل های RISC) که زمانبندی و اجرای آنها ساده تر است نیز می باشد، اینتل نام این دستورالعمل ها کدگشایی شده را micro-op نهاده است.
در معماری Core، اکثر دستورالعمل ها x86 توسط یکی از سه واحدکدگشایی ساده به یک micro-op ترجمه می شوند و سایر دستورالعمل های سطح بالایی که حداکثر با چهار micro-op بیان می‌شوند، توسط واحد کدگشایی پیچیده کدگشایی می‌گردند.
یکی دیگر از نوآوری های معماری Core، «همجوشی macro-op» نام دارد، این ویژگی ترکیب دو دستورالعمل وابسته x86 را ممکن می‌سازد. به عنوان مثال دستورالعمل مقایسه (CMP) با دستورالعمل پرش (JNE) به کمک این ویژگی ترکیب شده و به یک micro-op کدگشایی می‌شود. این دستورالعمل ها به طور عمومی نتیجه کامپایل عبارات شرطی if، then و else هستند.