جمعه 1387/8/3
کرامتی از امام صادق (ع) (( کاشتن هسته ی خرما ورشد ومیوه دادن آن در یک لحظه )) محمّد بن مسلم می گوید : نزد امام صادق (ع)بودم که معلّی بن خنیس با حال گریان ، وارد شد ، حضرت از او پرسید : چرا گریه می کنی ؟ او گفت : (( دم درب ، جماعتی هستند که خیال می کنند شما بر آنها هیچ فضل وبرتری ندارید وشما وآنان با هم مساوی هستید .)) حضرت مدتّی سکوت کرد وسپس یک طبق خرما خواست واز میان آنها یک خرما برداشت وهسته اش را در آورد وآن خرما را خورد . سپس آن هسته را نیز در زمین کاشت ، ناگهان آن هسته درهمان لحظه رویید ومیوه آورد .بعد یکی از آن میوه ها را دونیمه کرد وخورد واز میان آن ، ورقه ای در آورد وبه معلّی داد وفرمود : (( بخوان . ))پس معلّی شروع به خواندن آن ورقه نمود . درآن نوشته شده بود : (( بسم الله الرحمن الرحیم ، لا اله الا الله ، محمد رسول الله ، علیّ المرتضی ، الحسن والحسین وعلی بن الحسین ومحمدبن علی وجعفر بن محمد وموسی بن جعفر وعلیّ بن موسی ومحمّد بن علی وعلی بن محمّد والحسن بن علی والحجّة بن الحسن . )) نقل از کتاب : عجایب ومعجزات شگفت انگیزی از امام صادق (ع) به همت واحد تحقیقاتی گل نرگس نشر شاکر چاپ 1386