بوی خوش کدام بهار است که شامه زمین را می نوازد؟ هوای پیراهن کدام یوسف است، که دنیا رابه سرمستی فرا خوانده است؟ این همه پروانه شناور در هوای عشق، زاده کدام لبخند است؟

ذیقعده، یازدهمین روزش را چراغانی کرده است. روشنی از روزنه ها جاری است. خورشیدی از دامان «نجمه» طلوع کرده است تا سرنوشت تاریک دنیا را به روشنایی و روز برساند. شوق، در رگ های ذیقعده می دود. هشتمین خورشید، دمیده است.

میلاد حضرت امام رضا (ع)مبارک باد

ذیقعده شد ویازدهم بوالحسن آمد
بلبل به طرب شاد به دشت ودمن آمد
گلزار ولا غرقه ی در شور وصفا شد
هشتم گل گلزار به صحن چمن آمد
تابیده شده نور الهی به مدینه
یمن قدمش جان به تن مرد وزن آمد
باخنده کند شکرخدا حضرت کاظم(ع)
مولود نکویش حسن اندر حسن آمد
سوم علی از سلسله ی پاک امامت
بر قلب همه حیدریون راهزن آمد
راضی به رضای حق و زین روی رضا شد
اسباب رهایی غزال ختن آمد
از کودکی اش عالم وراوی حدیث است
از بهر علیمان جهان رایزن آمد
با مرقداو رشک بهشت است خراسان
سرمایه ی فخر است که بر این وطن آمد
قربان حریمش که در آن از همه عالم
زایر زبرای هبه ی جان وتن آمد
خوش باد کنار حرمش جشن ولادت
روز ی که رضا(ع)عالم صاحب سخن آمد

شعر:اسماعیل تقوایی