تنهامیان خانه با حالی خرابم
خونین جگر از زهر کین در التهابم
دردی تمام پیکرم در بر گرفته
می پیچم ومی نالم ودر اضطرابم
بر روی خاک افتاده ومی نالم از درد
منهم چو جد اطهر خود بو ترابم
زهری که مامون داده آتش بر دلم زد
سوزد دل ولب تشنه ی یک جرعه آبم
دور از مدینه در غریبی می دهم جان
سوی عدم بی یار ویاور در شتابم
دل تنگ خویشانم در این وادی غربت
نام جوادم اینزمان باشد خطابم
سر را بروی زانوی او می گذارم
او التیامی هست بر قلب کبابم
هستم رضا یعنی که راضی برقضایم
درراه حق گشته شهادت انتخابم
شکر خدا می نوشم از جام شهادت
سرمست وصل از لذت این شرب نابم
وا می گذارم بر خدا خصم پلیدم
در انتظار وعده ی روز حسابم
شاعر:اسماعیل تقوایی
کنون ز زندگی بی تو سخت دلگیرم
قرار نبود برادر روی مرا نبری
چهل شب است به ناله چو مرغ شبگیرم
گذشته است چهل روزه هجر تو،چل سال
سپید مو شده وهمچو یک زنی پیرم
کشیده رنج اسارت زبعد تو زینب
اسیر جور زمانه، رضا به تقدیرم
زدند تهمت خارج شدن ز دین بر ما
رسول جد من است واسیر تکفیرم
قرائتی که تو کردی به کوفه یادم هست
هنوز گریه کنان در تلاش تفسیرم
فدای راس چو ماهت که همرهم بوده
به دفعه ها سر تو بوده است دستگیرم
زخاطرم نرود مجلس یزید لعین
به یاد تشت زر و خیزران زجان سیرم
به جای مانده به شام آن گل سه ساله تو
در این قضیه برادر ببخش تقصیرم
بیامدم به کنار مزار تو دلخون
به یاد قتلگهت اینزمان زمینگیرم
شاعر : اسماعیل تقوایی
دلی خون،قدخم،ازخطه ی ظلمات آوردم
برای ما برادر این سفر پر از خطر بوده
خبر از شام واز دروازه ی ساعات آوردم
برادر سنگ ها برما زده،بی حرمتی کردند
سر بشکسته ام را از ره اثبات آوردم
فراقت از اسارت بیشتر،سوزانده جانم را
تکیده چهره ام را آیه از آیات آوردم
خجالت می کشم بهر رقیه ای گل زهرا
کنون جان را به جبرانی این مافات آوردم
ندارم حاجتی جز وصل تو ای دلبر زینب
از اینرو رو به تو دروازه ی حاجات آوردم
رسیده اربعین واز برای سوگواریت
پریشان روی قبرت جمعی از سادات اوردم
شاعر : اسماعیل تقوایی
سبک (می گذرد کاروان..شهرام ناظری)
آمده ام پیش تو از سوی شام بلا
طول سفر بوده ام برغم تو مبتلا
خاک مزارت شها چشم مرا توتیا
بعد چهل روز وشب آمده ام کربلا
ای شه سرجدا یاحسین در ره حق فدا یا حسین
خیز وببین زینب تو زار وحزین
در غم تو، بوده همی، چله نشین
ای شه سرجدا یاحسین
در ره حق فدا یا حسین
___________
آمده یک کاروان خسته وزاری کنان
قلب همه پر زدرد چشم همه خونفشان
ختم اسارت شده وقت زیارت شده
از سفر ی پر بلا گاه شکایت شده
هرکه بینی سر یک مزار ، گریه ها می کند زار زار
مادری بر، روی قبر، شیر خواری
سینه پر شیر،می کند افغان وزاری
می گوید ای علی اصغرم
شیر آوردم. گل پرپرم
ای شه سرجدا یاحسین
در ره حق فدا یاحسین
____________-
شرم کنم یا اخا بابت دردانه ات
گشته شهیده به شام دلبر جانانه ات
زینب خود را ببخش گشته فدا دخترت
هست از اینرو خجل خواهر غم پرورت
بهر مردن من کن دعا
ای زینت دوش مصطفی
ای شه سرجدا یاحسین
در ره حق فدا یاحسین
شاعر : اسماعیل تقوایی
باز شور اربعین وباز خیل عاشقان
عازمان کربلا از کل اکناف جهان
باز دریای خروشانی ز عشاق حسین(ع)
جملگی پای پیاده کودک وپیر وجوان
باز ایجاد حماسه صحنه های بی بدیل
ما رایت الا جمیلا، هست هرسویی عیان
با اجازه از پدر،آهنگ دیدار پسر
از نجف تا کربلا پیمودن راهی گران
باز کسب افتخار خدمت بر زایرین
میزبانانی حسینی، مردمانی مهربان
بازهم ابراز قدرت ازمحبان حسین(ع)
بازهم درماندگی سهم عدوی شیعیان
باز یاد اربعین شصت ویک، یاد حسین
بازهمراهی جابر،زینب(س) ویک کاروان
ای خوشا بودن میان راهیان اربعین
همچو نجمی در میان کهکشان بیکران
شاعر : اسماعیل تقوایی
