دلم به یاد مدینه بهانه می گیرد
به گوشه ای زبقیع آشیانه می گیرد

کبوتر دل من پرزنان بروی بقیع
سراغ قبر کسی مخفیانه می گیرد

سراغ قبر کسی کو عزیز طاها بود
کسی که دفن شده او شبانه می گیرد

عزای فاطمه گشته کمان سوگ وعزا
به تیر غصه دلم را نشانه می گیرد

دلم زکودکیم داغدار زهرا(س) شد
به یاد ضرب در وتازیانه می گیرد

برای همرهی مرتضی ،زورق دل
به ساحل غم مولا کرانه می گیرد

به سوگواری مهدی(عج) به ماتم مادر
لهیب غم زدل من زبانه می گیرد

شاعر : اسماعیل تقوایی

فاطمیه یاد زهرا(س) می کنم
یاد ماتمها وغمها می کنم

یاد آتش بر در بیت علی
یاد مظلومی مولا می کنم

یاد اشک حیدری هنگام غسل
بر تن زخمی زهرا(س) می کنم

یاد زینب چادر خاکی بسر
داد بابا را تسلی می کنم

یاد  تشییعی که مولامان علی(ع)
بهر همسر داشت بر پا می کنم

یاد هنگامی که حیدر خونجگر
داد زهرا(س) دست طاها می کنم

یاد شیون های طفلان علی(ع)
در غم ام ابیها  می کنم

فاطمیه فصل غمهای خداست
بانگ غم زین روی آوا می کنم

شاعر : اسماعیل تقوایی

السلام علیک یا ابا عبدالله

تا که نامت می برم از دیده اشک آید برون
درغم تو حال هر عاشق شود حال جنون

تا که در خاطر بیاید منظر شش گوشه ات
کفتر دل می شود بر کربلایت رهنمون

هرزمان یادی کنم از روز عاشورای تو
از مصیبتهای آن دل می شود دریای خون

نام تو از کودکی ورد زبانم بوده است
هیئتت ارباب، داده قدر این نوکر فزون

مکتب تو مکتب جانبازی وآزادگیست
پرچم ظلم یزیدی را نمودی سرنگون

گفته ای که مرگ خونین به ز ننگین زندگیست
راه عزت را نشان دادی به جمع مسلمون

تا ابد باشد به دنیا نام نیکت جاودان
شیعه با تو هست از کید بداندیشان مصون

نام تو بوده به لبهای شهیدان یا حسین(ع)
وقت ذکر آیه ی انا الیه راجعون

کاش گردد قسمتم آیم کنار مرقدت
تا به نور بارگاه تو شود روشن عیون

شاعر:اسماعیل تقوایی 

یاعلی بن موسی الرضا

با آب وگلم مهر رضا(ع) گشته عجین
خاتم بود ایران ومزارش چو نگین

آهوی دلم همیشه محتاج بود
محتاج ضمانت مه هشتم دین

از کودکیم عشق زیارت دارم
بر درگه سلطانی اویم مسکین

تا پا به حریم حرمش بگذارم
آن لحظه دهد درد دلم را تسکین

به به چه حریم با صفایی دارد
باشد حرمش قطعه ای ازخلد برین

هر آنکه شده قطع امیدش زهمه
در مشهد پاک او شود چله نشین

یکبار اگر کسی شود زائر او
کامش به یقین همیشه باشد شیرین

با اذن خدا شافع وشافی باشد
ای شیعه جز او شافع وشافی مگزین

گفتست که زائرین خود را به سه بار
در وقت مقررش رود بر بالین

یا رب بنما طوف حریمش قسمت
تا بوسه زنیم برضریحش،آمین

شاعر:اسماعیل تقوایی

یا صاحب الزمان

ساکن کوی انتظارم من
منتظر بهر آن نگارم من

او گل نرگسست وبر این گل
گر قبولم کند چوخارم من

چو دری در صدف بود پنهان
و به هجران او دچارم من

سالها یی ست ندبه خوان در دل
بذر دیدار او بکارم من

اوبود جان جان عالمیان
بر چنین جان جان نثارم من

گرکه لایق بداندم بر او
نوکر خوار و کهنه کارم من

صاحب عصر والزمان باشد
بجز او صاحبی ندارم من

کاش باشم ظهور او بینم
باشم وجان به او سپارم من

شاعر:اسماعیل تقوایی