شروع دفترباوربه نام اوزیباست
اگرکه ختم غزل هم به پای آن برسد
«امیدوارم بشر به رشدی برسد که مسلسل را به قلم تبدیل کند» امام خمینی(ره)
بنابه وظیفه به جبهۀ فرهنگی آمده ایم تا....
اگر:
سکوت را اگر نمىتوان زمزمه کرد؛
اشک را اگر نمىتوان به زبان آورد؛
بغض را اگر نمىتوان فریاد زد؛
پس مىتوان زمزمه نکرد و نوشت، به زبان نیاورد و نوشت، فریاد نزد و نوشت!
در آغاز هیچ نبود
کلمه بود
و کلمه خدا بود
وخداوندهم به پیامبرش امرفرمود: اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿1﴾ خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾ اقْرَأْ وَرَبُّکَ الْأَکْرَمُ ﴿3﴾ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾
به راستی رسالت قلم چیست که خداوند سبحان به آن سوگند می خورد؟ پاسخ این سئوال در این مضمون نهفته است ، آن کسی که قلم به دست دارد، رسالت خطیری را بر عهده می گیرد که همان رسالت انبیا در هدایت بشر است.
قلم این اکمل اندیشه و تعلیم در پهن دشت زمان، ادب و کلام را به رفیع‌ترین مرز ملکوت می‌برد و افق تعلیمات ادبیات را در کتیبه‌ها مصور می‌سازد. آن دانای فاطر که بعد از خلقت، بیان را با قلم به انسان تعلیم داد و خود ارزش و مقام والای قلم و دانش و تعلیم را به تصویر نمایاند. خلق الانسان علمه البیان، الذی علم بالقلم. «قلم» مقسّم دوران تاریخ و ماقبل تاریخ است، حافظ علوم و دانش ها، پاسدار افکار اندیشمندان، حلقه اتصال فکری عالمان، و پل ارتباطی گذشته و آینده بشر است؛ و حتی ارتباط آسمان و زمین نیز از طریق لوح و قلم حاصل شده است.
پنج شنبه بیست و یکم 6 1387