یکى دیگر از آسیبهاى معارف مهدویّت، ظهور مدّعیان دروغین در این جریان مقدّس است. در طول سالیان غیبت امام مهدىعلیه السلام افرادى به دروغ ادعا کردهاند که با آن حضرت، ارتباط خاص دارند و یا از سوى آن بزرگوار، به مقام نیابت خاص رسیدهاند.
امام زمانعلیه السلام در آخرین نامه خود به نایب چهارم، تصریح کردند:
تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهى رفت، کارهایت را سامان ده و درباره جانشینى از خود، به هیچ کس وصیتنکن که غیبت کامل فرا رسیده است... و در آینده بعضى از شیعیان من ادعاى مشاهده (و ارتباط با من) مىکنند. آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانى و صیحه (آسمانى) ادّعاى مشاهده داشته باشد دروغگو است.(6)
با این بیان روشن، هر شیعه آگاهى وظیفه دارد، مدّعیان ارتباط و نیابت خاص از امام را تکذیب کند و راه نفوذ و سودجوئى این فرصتطلبان و دنیا خواهان را ببندد.
بعضى از این دروغگویان پا را فراتر نهاده و پس از ادّعاى نیابت، مدّعى مهدویت شدهاند و در پى این ادّعاى باطل، مکتب و فرقهاى انحرافى را بنیان نهادهاند و زمینه انحراف اعتقادى عدّه بسیارى را فراهم کردهاند(7) که با مطالعه تاریخچه این گروهها روشن مىشود که بسیارى از آنها با پشتیبانى و حمایت استعمار به وجود آمده و به حیات خود ادامه دادهاند.
روشن است که شکلگیرى فرقهها و گروههاى منحرف و پیوستن و اعتماد کردن افراد به مدّعیان مهدویّت یا نیابتِ امام عصرعلیه السلام، ریشه در جهل و نادانى آنها دارد. شوق فراوان به دیدار امامعلیه السلام بدون معرفت و آگاهى کافى نسبت به آن حضرت و غفلت از وجود شیّادان در این عرصه، زمینه ساز ارتباط با مدّعیان دروغینى مىگردد.
بنابراین شیعیان منتظر باید با آگاهى کافى از معارف ناب مهدویّت خود را از دام شیّادان و نیرنگ بازان حفظ کنند و با پیروى از علماى متعهد شیعه در مسیر روشن مکتب گام بردارند.