گیسوانش رانسیم آرام می بافد

برکه پیش روی او آیینه می گیرد

زیرپایش قالی سبزبهاران گسترانده دشت

برسرش مهتاب، شب ها نقره می پاشد

پای برجا،این درخت آرزوی ماست

               درکنار برکه امید

   نام زیبایش:

                درخت بید 

 


دسته ها : غزل
پنج شنبه دهم 2 1388
X