پیغمبر صلى الله علیه و آله جعفر را خواست و موضوع را به ایشان خبر داد.

جعفر عرض کرد:

اگر خداوند به شما وحى نمى کرد، من هم اظهار نمى کردم .

یا رسول الله ! من هرگز شراب ننوشیدم ، زیرا مى دانستم که اگر بنوشم عقلم نابود مى شود.

و هرگز دروغ نگفتم ، زیرا دروغ خلاف مروت و ضد کمال انسان است .

و هرگز زنا نکرده ام ، زیرا ترسیدم با ناموسم همان عمل انجام بشود.

و هرگز بت نپرستیدم ، زیرا مى دانستم که بت پرستى منفعتى ندارد.

رسول خدا دست مبارکش را بر شانه وى زد و فرمود:

سزاوار است که خداوند به تو دو بال مرحمت کند، تا در بهشت پرواز کنى .⁽⁶⁾