قفسم را مشکن

                  تو مکن آزارم

                                 گر رهایم سازی به خدا خواهم مرد

 من به زنجیر تو عادت کردم

 بارها در پی این فکر که در قلب تو ام

                                  با تو احساس سعادت کردم

 به خدا خوشبختم

        تو محبت کن و بگذار که تا عمری هست

                               من بمانم چو اسیری به حریم قفست