صد پنجره آغوش

از آينه زنگار زدوديم و نيامد

صد پنجره آغوش گشوديم و نيامد

از آتش صد حادثه ، اين سوخته دل

بس داغ که بر داغ فزوديم و نيامد

شد ترجمه بر چهره ما ، واژه به واژه

آن شعر که با اشک سروديم و نيامد

از نسل کدامين گل خوشبوست که بر پاش

چون لاله به پاخاسته بوديم و نيامد؟

ای کاش به يک صبح بهاری رسد از راه!

آن نادره گل را که ستوديم و نيامد .