عالم برزخ

کتاب: اعتقاد ما صفحه 70

نویسنده: آیة الله مکارم شیرازى

در میان این جهان و سراى آخرت، جهان سومى به نام «برزخ‏» است که ارواح همه انسانها پس از مرگ تا روز قیامت در آن قرار مى‏گیرند.

«و من ورائهم برزخ الى یوم یبعثون، و پشت‏سر آنها (پس از مرگ) برزخى است تا روز قیامت‏» . (1)

البته از جزئیات آن جهان نیز آگاهى زیادى نداریم و نمى‏توانیم داشته باشیم، این قدر مى‏دانیم که ارواح نیکان و صالحانى که در درجات بالا قرار دارند (مانند ارواح شهدا) در آن جهان، متنعم به نعمتهاى فراوانى هستند: «و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون، هرگز گمان مبر کسانى که در راه خدا کشته شدند مردگانند، بلکه آنها زنده‏اند و در پیشگاه پروردگارشان متنعمند» . (2)

و نیز ارواح ظالمان و طاغوتها و حامیان آنها در آن جهان معذبند، همان گونه که قرآن درباره فرعون و آل فرعون مى‏گوید: «النار یعرضون علیها غدوا و عشیا و یوم تقوم الساعة ادخلوا آل فرعون اشد العذاب، عذاب آنها (در برزخ) آتش (دوزخ) است که هر صبح و شام بر آن عرضه مى‏شوند، و روزى که قیامت‏بر پا شود (مى‏فرماید) آل فرعون را داخل سخت‏ترین عذابها کنید!» (3)

ولى گروه سومى که گناهان کمترى دارند نه جزء این دسته‏اند و نه جزء آن دسته، و مشمول هیچ کدام از عذاب و کیفر نیستند، گویى در جهان برزخ در حالتى شبیه به خواب فرو مى‏روند و در رستاخیز بیدار مى‏شوند! «و یوم تقوم الساعة یقسم المجرمون ما لبثوا غیر ساعة...و قال الذین اوتوا العلم و الایمان لقد لبثتم فى کتاب الله الى یوم البعث فهذا یوم البعث و لکنکم کنتم لا تعلمون، و روزى که قیامت‏بر پا شود گنهکاران قسم یاد مى‏کنند که جز ساعتى در عالم برزخ درنگ نکردند... اما کسانى که علم و ایمان به آنها داده شده (خطاب به مجرمان) مى‏گویند:شما به فرمان خدا تا روز قیامت (در عالم برزخ) قرار داشتید، و اکنون روز رستاخیز است ولى شما نمى‏دانستید!» (4) .

در روایات اسلامى نیز از پیغمبر اکرم (ص) آمده است که فرمود: «القبر روضة من ریاض الجنة او حفرة من حفر النیران، قبر یا باغى است از باغهاى بهشت، یا حفره‏اى از حفره‏هاى دوزخ‏» . (5)

پى‏نوشتها:

1- سوره مؤمنون، آیه 100.

2- سوره آل عمران، آیه 169.

3- سوره مؤمن، آیه 46.

4- سوره روم، آیه 56.

5- صحیح ترمذى، جلد 4، کتاب صفة القیامة، باب 26، حدیث 2460، در منابع شیعه این حدیث گاه از امیر مؤمنان على (ع) و گاه از امام على بن الحسین (ع) نقل شده است (بحار الانوار، جلد 6، صفحه 214 و 218) .


X