امنیت اطلاعات در Web ۲.۰

 وضعیت امنیت در Web ۲.۰ آن قدرها که گمان می‌رود و تبلیغ می‌شود، ‌ترسناک و دلهره آور نیست و به هر طریق فواید بی‌شمار آن بر معایب اندک آن می‌چربد. کارآمدترین راهکار امنیتی در Web ۲.۰ نیز یک سیستم ساده و در عین حال هوشمند، مانند فناوری مشهور NanoScan است که بر خلاف ابزار سنتی حفاظت از اطلاعات، قادر به عملکرد کاملاً آنلاین، شناسایی سریع فعالیت های مشکوک و مخرب و انسداد دسترسی کاربران به محتویات آلوده‌کننده وب بوده و با استفاده از پردازش فوری اطلاعات امنیتی و اتخاذ راهکارهای جهانی و عمومی، کلیه کاربران اینترنت و به ویژه Web ۲.۰ را در برابر تهدیدات جدید حفاظت نماید.
● امنیت اطلاعات در Web ۲.۰
Web ۲.۰ را اینگونه تعریف می کنیم: نسل دوم تعاملات در شبکه جهانی وب، که تغییرات بسیاری را در ساختارها و روش‌های عملیاتی کاربران اینترنت ایجاد کرده است. در این نسل جدید ارتباطی، اطلاعات وسیع تر و سریع تری در اختیار کلیه طبقات اجتماعی قرار می‌گیرد که در هر لحظه، قابل به روز شدن،‌ اصلاح و ویرایش توسط خود افراد می‌باشد. در Web ۲.۰،‌ کاربران اینترنت خود به عنوان تولیدکننده و ویرایش کننده محتوای اطلاعاتی پایگاه‌های تحت وب محسوب می‌شوند که این مسئله منجر به کسب آزادی‌های بیشتر در حوزه‌های اجتماعی،‌ سیاسی و فرهنگی شده، فعالیت پایگاه‌های عظیم اطلاع‌رسانی و سخن پراکنی را، که به نوبه خود آزادی دریافت اطلاعات را محدود می‌کنند، تحت تأثیر قرار می‌دهد.وبلاگ‌ها، ویکی‌ها و شبکه‌های اجتماعی که در کمال آزادی به هیچ قدرتی وابسته نیستند، ‌بهترین نمونه در تجسم تئوری Web ۲.۰ محسوب می‌شوند. پشت پرده این ابزار اطلاعاتی، چیزی نیست به جز افکار و نظراتی که با دیگران به اشتراک گذاشته شده، ‌در خصوص آنها نظر خواهی می‌شود و حتی توسط سایرین قابل ویرایش می‌گردد.
در اینجا مفهوم واقعی «حرف من» و «نظر من» کارکرد استبدادی و یا حتی راهبردی خود را از دست می‌دهد.
● خرد جمعی در دهکده‌ای به نام Web ۲.۰
کاربران Web ۲.۰،‌ آزادی انتقال و دریافت اطلاعات، ‌اخبار و مطالب دلخواه خود را در اختیار دارند. آنها براحتی نظرات خود را در شبکه جهانی اینترنت منعکس کرده و آن را با سایر کاربران، در هر نقطه از جهان، به اشتراک می‌گذارند. یکی از مهمترین دلایل اقبال کاربران اینترنت به Web ۲.۰، شکستن حصارهای اطلاعاتی ایجاد شده توسط پایگاه‌های اصلی سخن پراکنی و ابررسانه‌هایی است که در مجموع یک دیکتاتوری اطلاعاتی و خبری در جهان ایجاد کرده‌اند. اکثر آنها با صاحبان قدرت در ارتباط نزدیک به سر می‌برند و قادرند تعیین کنند که مردم دنیا چه بخوانند، چه بدانند و حتی چه بگویند.. وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی که معمولاً در عمیق‌ترین لایه‌های جوامع شکل می‌گیرند،‌ به وضوح نشان می‌دهند که مرزهای اطلاعاتی دنیا قابل شکستن است؛ هرچند که سیاست با صرف هزینه و استفاده از ابزارهای فنی تا حدی قادر است دسترسی به این نوع اطلاع رسانی آزاد و حصار گسیخته(!) را محدود کند.
● و اما... امنیت در Web ۲.۰
غیرقابل انکار است که نسل جدید شبکه حهانی وب، علاوه بر ارتقای خلاقیت در کاربران اینترنت، از طریق آزادی انتقال و دریافت اطلاعات و نیز ایجاد منابع ارتباطی دلخواه، موجب افزایش آزادی و ایجاد مجال بیشتر در عملکرد مجرمانه و خرابکارانه در وب گردیده است. در واقع Web ۲.۰، به طور دقیق، راهکاری جدید برای تخریب و سوء استفاده از فضای مجازی وب محسوب می‌شود .با این حال بسیاری از کارشناسان، Web ۲.۰ را در تغییر فناوری‌ها و پیشرفت عملکرد کدها و حملات مخرب اینترنتی مؤثر نمی‌دانند. متخصصان امنیت اطلاعات در Panda Security، بر این عقیده‌اند که Web ۲.۰، تنها سبب افزایش تعداد و سرعت انتشار ویروس‌های رایانه‌ای گردیده و فقط به عنوان یک کانال جدید ارتباطی، کاربران و سیستم‌های بیشتری را در معرض حمله و آلودگی قرار می‌دهد.
لابراتوارهای امنیتی این شرکت در ماه‌های اخیر با روزهایی مواجه بوده است که در آن بیش از ۱۰.۰۰۰ نوع کاملاً جدید از تهدیدهای امنیتی،‌ کاربران اینترنت را هدف قرار داده که بی‌گمان بسیاری از آنها در وبلاگ‌ها یا شبکه‌های اجتماعی،‌ گشت‌وگذار می‌کرده‌اند .از جهتی دیگر، بسیاری از شرکت‌های امنیتی، Web ۲.۰ را بیشتر یک پدیده اجتماعی می‌دانند و نه یک تحول فنی و زیرساختی (مانند آنچه که در آغاز تولد آدرس‌های اینترنتی و به ویژه .com شاهد آن بودیم) و معتقدند که بحث امنیت در این شبکه مدرن جهانی به شکل موذیانه و در عین حال ترسناکی برای کاربران آن، تصویر شده است که در این تصویرسازی، نقش صاحبان ابر رسانه‌های قدرتمند جهان که انحصار اطلاعاتی‌شان توسط Web ۲.۰ تهدید می‌شود را نباید نادیده گرفت. این شرایط بارها در زندگی بشر تکرار شده است. درست در ابتدای کار ماشین‌های چاپ، رادیو، تلویزیون، اینترنت و ...، بخش‌های خاصی از جوامع (اغلب صاحبان قدرت و ثروت و سیاست) از کاهش نفوذ خود اعلام نگرانی کرده و حتی به مقابله با این ابزار اطلاعاتی پرداخته‌اند؛ اما در نهایت مجبور به پذیرش، سازگاری و حتی حمایت از آن شده‌اند. خلاصه کلام این که وضعیت امنیت در Web ۲.۰ آن قدرها که گمان می‌رود و تبلیغ می‌شود، ‌ترسناک و دلهره آور نیست و به هر طریق فواید بی‌شمار آن بر معایب اندک آن می‌چربد. کارآمدترین راهکار امنیتی در Web ۲.۰ نیز یک سیستم ساده و در عین حال هوشمند، مانند فناوری مشهور NanoScan است که بر خلاف ابزار سنتی حفاظت از اطلاعات، قادر به عملکرد کاملاً آنلاین، شناسایی سریع فعالیت های مشکوک و مخرب و انسداد دسترسی کاربران به محتویات آلوده‌کننده وب بوده و با استفاده از پردازش فوری اطلاعات امنیتی و اتخاذ راهکارهای جهانی و عمومی، کلیه کاربران اینترنت و به ویژه Web ۲.۰ را در برابر تهدیدات جدید حفاظت نماید. فراموش نکنیم که Web ۲.۰ همانقدر که در سقوط تدریجی سنت نقش دارد، ‌در مرگ تدریجی امنیت سنتی اطلاعات نیز مؤثر است.