چک الکترونیکی در واقع جایگزین الکترونیکی چک های کاغذی است . به عبارت دیگر چک الکترونیکی یک سند الکترونیکی شامل داده های زیر است : مبلغ چک ، واحد پول مورد استفاده ، شماره چک ، فرد پرداخت کننده ، نام پرداخت کننده ، نام دریافت کننده ، نام بانک ، شماره حساب پرداخت کننده ، مدت اعتبار چک ، امضای الکترونیکی فرد پرداخت کننده ، امضای الکترونیکی فرد دریافت کننده . در چک الکترونیکی نیز همانند چک کاغذی ، هویت افراد مرتبط با فرآیند واگذاری و در یافت مخفی نمی ماند ، اما پایین بودن هزینه پردازش و تسویه چک الکترونیکی به دلیل سود جستن از ارتباطات الکترونیکی ، استفاده از آن را توجیه پذیر می کند . آنچه در تبادل و تعامل چک الکترونیکی اهمیت می یابد موضوعات مربوط به جابه جایی چک الکترونیکی و خود چک الکترونیکی است که ذیلا به تشریح آنها می پردازیم : جابه جایی چک الکترونیکی به این صورت است که بانک پس از وصول چک کاغذی ، اطلاعات آنرا به صورت الکترونیکی به مرکز مبادلات بانکی ارسال می کند و سپس چک های کاغذی را بایگانی می کند . بدین طریق حمل فیزیکی چک بین بانک ها حذف می شود و هزینه پردازش چک کاهش و امنیت تسویه بین بانکی افزایش می یابد . اطلاعات روی چک ها توسط حروف خوان مغناطیسی یا به صورت دستی به سیستم وارد می شود . البته روش های دیگری نیز نظیر مبادله تصویر هر دوری چک به صورت دیجیتالی بین بانک ها وجود دارد . اما معنی و مفهوم چک الکترونیکی متفاوت از مقوله فوق الذکر است .زمانی که یک پرداخت جدید از طریق چک الکترونیکی باید انجام شود ، یک چک الکترونیکی سفید بر روی مانیتور خریدار ظاهر می شود . اطلاعات چک وارد می شود و برای امضای چک الکترونیکی ، پرداخت کننده کارت هوشمند را در دستگاهی مخصوص قرار داده و با دادن کلمه رمز امضای الکترونیکی را ضمیمه می کند و چک الکترونیکی امضا شده را ضمن قفل کردن ، بر می گرداند . چک های الکترونیکی از طریق پست الکترونیکی دریافت و باز می شوند ولی امضای دیجیتالی روی آنها در هر زمان می تواند تائید شود..