بس است دوری و هجران ، رهی نشانم ده
برای طیِّ مسیرت ز نو توانم ده
صفای سینة عاشق ، مسافر زهرا
بیا رهایی از این وادی خزانم ده
میان مجلس روضه برای یک دفعه
نخی ز شال عزای خود ارمغانم ده
دوام نوکری ام از ارادت و اشک است
بیا و از غم خود رزق جاودانم ده
برای درک حضورت الی الابد ، جانا
برات و برگ غلامی آستانم ده
برای کسب رضایت در این عزای غریب
صفای باطن و برکت به دیدگانم ده
برای جد غریبت کجا تو خیمه زدی ؟
بیا و خیمه سبزت شبی نشانم ده
خوشا دلی که محرم نشانه می گیرد
کنار منزل ارباب خانه می گیرد