بوی کربلا (یاسر)
بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا
می برد عشق حسین مارا به سوی کربلا
تا بگیرم در بغل قبر حسین ابن علی
آمدم من کو به کو در جستجوی کربلا
گر که من آلوده ام اما شدم مهمان تو
تا بگیرم آبرو از آبرویکربلا
تشنه آب فراتم ای اجل مهلت بده
تا بنوشم جرعه جرعه از سبوی کربلا
در بیابان طلب چون لاله های داغدار
دل سرا پا شعله شد درآرزوی کربلا
حرف دیگر خوش نباشد در میان عاشقان
جز حسین ابن علی جز گفتگوی کربلا
در مسیر کربلا از جان وسر خواهم گذشت
گرببندد راه را برمن برمن عدوی کربلا
تا که بنشیند غبار زائرینش بر رخم
می زند خیمه دل من روبه روی کربلا