عاشق شده دل من، بر روى تو ندیده
کى مى شود ببینم، آن چهره حمیده
کى مى شود نصیبم، بوسه به دست و پایت
کى بوسه مى زنم بر، آن قامت رشیده
کى مى شود که خاک، پاى تو اى حبیبم
گردد به هر دو چشمم چون سرمه اى کشیده
بشنیده ام صداى زهرا دگر گرفته
صحبت کند ولیکن آهسته و بریده
از قامت رشیدش چیزى دگر نمانده
در بستر جدایى، رنگ از رخش پریده
اى یادگار زهرا، اى گلعذار زهرا
هستى بهار زهرا، اى روشنى دیده