میر حسین موسوی که بیست سال از صحنههای سیاست به دور بوده این روزها با ارادهای محکم پا به عرصه رقابتهای انتخاباتی گذاشته است.
موسوی در غالب سخنرانی هایی که این روزها ایراد میکند تمرکز خود را بر انتقاد از دولت نهم قرار داده، با مروری بر مواضع و سخنان تبلیغاتی میر
حسین به روشنی پیداست که او به جای ارائه برنامه های خود به انتقادهایی که غالبا رنگ تخریب به خود میگیرد روی آورده است، تا جایی که اخیرا گفته است که تا شب انتخابات از دولت انتقاد - بخوانید تخریب - میکنم.
البته دلیل این مسئله تا حدی روشن است، میر حسین که به گونهای مسئله دار از نخست وزیری استعفا داده، پس از آن نیز بیست سال از سیاست دور بوده و در مهمترین مواقع و بزنگاهها در بهترین حالت سکوت کرده، نباید هم برنامه ای برای اداره کشور داشته باشد، چه برسد به ارائه آن.
به همین دلیل است که اتاق فکر و جنگ روانی گروههای دوم خردادی انتقاد و تخریب دولت را به عنوان محور برنامهی انتخاباتی موسوی در نظر گرفته است. تا او در سایه این انتقادهای تخریب گونه ضمن ضربه زدن به وجهه دولت نهم، از پاسخ به پرسشهای موجود در مورد عملکرد گذشته و علت دوری بیست سالهاش بگریزد و ضمنا بی برنامگی خود را مخفی نگه دارد.
یکی از مواردی که میر حسن در سخنرانی های خود بر آن تاکید فراوانی دارد مسئله قانون گرایی است، البته تاکید میر حسین بر پایبندی به قانون فی نفسه ستودنی است اما عملکرد این روزهای ستاد های میر حسین موسوی با این ادعا فاصله ای شگفت انگیز دارد. چرا که طبق قانون تا قبل از اعلام رسمی اسامی نامزدها تشکیل ستادهای رسمی خلاف قانون است اما این روزها مشاهده میشود که ستادهای میر حسین موسوی در برخی مناطق دفاتر خود را نیز گشوده و مشغول فعالیت شدهاند.
یکی دیگر از مسائلی که تاکنون در مورد عملکرد میرحسین و حامیانش به چشم میآید استفاده ابزاری از اعتقادات و احساسات مذهبی مردم است. قابل توجه است که این مسئله بارها به عنوان بهانهای برای حمله به دولت نهم قرار گرفته است.
موسوی در فعالیتهای اخیرش با تکیه بر سیادت و همراه داشتن شال سبز سعی دارد نظر برخی از اقشار مذهبی را به خود جلب کند حتی دیده شده در ذیل پلاکارد هایی که ستادهای میرحسین به مناسبت شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها نصب کرده اند عبارت «از طرف دفتر ارتباطات مردمی فرزند زهرا(س) میرحسین موسوی» درج شده است. ملاحظه میشود که در این مورد نیز میر حسین عملکردی مغایر با قول خود دارد.
عملکرد مغایر با قانون و اخلاق میر حسین و حامیانش در صورتی که او تنها
به عنوان یک نامزد احتمالی مطرح است و دایره عمل محدودی دارد این نگرانی را تشدید میکند که آیا تخلفات او در صورت رسیدن به قدرت و افزایش دامنه عملکرد به همان نسبت افزوده خواهد شد؟ و میتوان این مشت را نشانهای از خروار دانست؟
منبع سایت دستاورد های انقلاب اسلامی