فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی کرمان با اشاره به کشف جسد تاریخی یک نوزاد متعلق به دوران قاجار از دستگیری 2 نفر در این زمینه خبر داد.

سرهنگ محمدرضا هاشمی‌نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: ماموران یگان ویژه میراث فرهنگی کرمان با همکاری نیروی انتظامی استان موفق شدند یک جسد تاریخی نوزاد مربوط به دوران قاجار همراه 2 شیء عتیقه را کشف کنند.

وی عنوان کرد: 2 نفر قاچاقچی سعی داشتند این آثار تاریخی را از شهرستان بم به کرمان منتقل کنند که در محور کرمان ‌ بم این اشیا پس از عملیات تعقیب و گریز به دست آمد.

سرهنگ هاشمی‌نژاد عنوان کرد: ‌طبق نظر کارشناسان، این جسد مومیایی نیست و تنها به دلیل شرایط آب و هوایی، سالم مانده است.

وی افزود: این افراد سعی داشتند جسد نوزاد را به جای جسد مومیایی و اشیای تاریخی شامل عطردان و یک حلقه انگشتر را به قیمت یک میلیارد تومان به فروش برسانند. وی گفت: اشیای یافت شده نیز متعلق به دوران اسلامی بوده و قیمت این اشیا و جسد نوزاد نیز 20 میلیون تومان تخمین زده شده است.

منبع : تابناک

قلب، دو کلیه، کبد و قسمتی از استخوان رویا سادات حسینی، قهرمان کاراته کشور که هفته پیش بر اثر تصادف رانندگی دچار مرگ مغزی شده بود، دقایقی پیش در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران اهدا شد تا جان 5 بیمار درمانده را نجات دهد.

فارس: مادر رویا، قهرمان 18 ساله کاراته کشور که 29 مرداد در بزرگراه تهران - قم بر اثر تصادف دچار مرگ مغزی شده بود دقایقی پیش قبل از عمل اهدای اعضای عضو در بیمارستان امام خمینی(ره) گفت: زیباترین کاری که می‌توانستم انجام دادم و با این کار احساس می‌کنم رویای من هنوز زنده است.

وی افزود: دخترم خیلی فعال و پر انرژی بود و کاراته را خیلی دوست داشت. شب قبل از حادثه که مسابقه داده بود با هم صحبت کردیم و الان می‌توانم بگویم دوست دارم آن افرادی که اعضای دخترم را می‌گیرند خوب شوند و من آنها را ببینم.

سید اسماعیل حسینی پدر رویا سادات حسینی نیز گفت: شب قبل از مسابقه با دخترم صحبت کردم. قرار بود فردای آن روز از تهران به قم برگردند. ساعت 10 صبح روز حادثه به ما اطلاع دادند که یک تصادف جزئی انجام شده است و دخترم را به همراه چند نفر از دوستانش به بیمارستان حضرت معصومه (س) قم منتقل کرده‌اند. من همان جا با خدای خودم نجوا کردم که خدا کند دخترم ضربه مغزی نشده باشد.

پس از رسیدن من به بیمارستان اطلاع دادند که 3 نفر از دوستان دخترم کشته شدند و از همان روز اول به ما گفتند که رویا مرگ مغزی شده است و ما هم برای سلامت او در منزل دعا کردیم اما انگار قرار بود رویا برود.

وی افزود: من به توصیه پزشکان حاضر شدم با بهترین کار ممکن یعنی اهدای اعضای فرزندم مواقفت کنم. اکنون احساس می‌کنم الان دخترم زنده است و چند خانواده 70 تا 80 نفری که اعضای دخترم را می‌گیرند برای او دعا می‌کنند و با این کار بهشت نصیب او می‌شود.

وی با اشاره به اینکه در این لحظات فقط از خدا صبر می‌خواهم گفت: با این کار آخرت دخترم را نجات می‌دهم و روحش را شاد می‌کنم. فقط می‌گویم« راضی‌ام به رضای خدا.»

عمه رویا هم گفت: پدر و مادر رویا زیباترین کار را انجام داد. آنها روح بزرگی دارند. قرار گرفتن در این شرایط سخت است و شاید هر کسی این کار را انجام ندهد. اگر هر کدام از افرادی که اعضای فرزند برادرم را می‌گیرند کار خیری انجام دهند ثواب آن برای رویا نیز نوشته می‌شود و از نظر ما رویا هنوز زنده است.

وی افزود: مادر رویا خودش یک بیمار کلیوی است که یک کلیه پیوند گرفته است و می‌تواند بفهمد که یک خانواده پیوندی چه زجری را متحمل می‌شوند و با پیوند کلیه یک نفر یک خانواده نجات می‌یابد.

عباس خدادادی، مسئول هماهنگ‌کننده واحد پیوند و فراهم‌آوری اعضای بیمارستان امام خمینی(ره) نیز گفت: وقتی موضوع اهدای عضو با خانواده حسینی مطرح شد آنها با روی باز پذیرفتند و این در حالی است که متأسفانه 80 درصد موارد درخواست پیوند به شکست می‌انجامد و خانواده‌ها راضی به این کار نمی‌شوند.

وی افزود: کبد رویا سادات حسینی در شیراز و قلب، دو کلیه و قطعه‌ای از استخوان وی امروز در تهران پیوند خواهد شد.

به گزارش فارس رویا سادات حسینی قهرمان کاراته سبک کیوکوشین ساکن قم چند روز پیش در بزرگراه تهران- قم به علت تصادف دچار تروما و مرگ مغزی شده و امروز پس از تأیید مرگ مغزی وی از سوی تیم تشخیص مرگ مغزی، با رضایت خانواده‌اش قلب، دو کلیه، کبد و قطعه‌ای از استخوان وی به بیماران نیازمند اهدا و پیوند می‌شود.

روزنامه اعتماد در شماره امروز خود نوشت:

زن شوهرکش که برای نجات از اعدام در زندان به عقد برادر شوهرش درآمده است آزاد شد تا با شوهر جدیدش زندگی کند.

این زن که راضیه نام دارد شش سال پیش به جرم قتل شوهرش زندانی شده بود. او پس از دستگیری در اعترافاتش گفت دیگر نمی توانست با شوهرش زندگی کند به همین دلیل هم مرتکب قتل شد.

راضیه که در زمان قتل 15 ساله بود داستان زندگی اش را این گونه تعریف کرد؛ زمانی که با شوهرم ازدواج کردم دختربچه بودم و چیزی از زندگی نمی دانستم. مدتی کوتاه بعد از این ازدواج بود که درگیری ها من و شوهرم شروع شد. شوهرم مرد بداخلاقی بود و مرتب من را اذیت می کرد. از آنجایی که من هیچ کس را نداشتم، بی سواد بودم و نمی توانستم جایی کار کنم، مجبور بودم این وضعیت را تحمل کنم.

وی ادامه داد؛ روز حادثه به دلیل اختلافات متعددی که با شوهرم داشتم پر از نفرت و کینه شدم و بعد از درگیری و زمانی که او خواب بود با ضربات چاقو او را کشتم. من نمی خواستم این کار را بکنم اما از شدت خشم نمی توانستم خودم را کنترل کنم و آنقدر به او ضربه زدم تا جان باخت.

پرونده راضیه بعد از اعترافاتش به جریان افتاد و در همین حین متهم متوجه شد باردار است. از آنجایی که مطابق قانون زن باردار را نمی توان قصاص کرد، هرچند او به قصاص محکوم شد اما اجرای حکم وی تا پایان دوران بارداری و بعد از آن شیردهی به فرزندش به تعویق افتاد. راضیه بعد از به دنیا آمدن دخترش در زندان به فرزندش مدت یک سال و نیم شیر داد و بعد از آن بود که دخترک را از مادرش جدا کردند تا به تقاضای اولیای دم حکم اجرا شود.

با توجه به شرایطی که راضیه داشت مددکاران زندان تلاش زیادی را برای نجات او از قصاص انجام دادند. آنها بعد از برگزاری چندین جلسه صلح و سازش بالاخره موفق شدند خانواده مقتول را راضی به گذشت کنند.

البته پدر و مادر مقتول اعلام کردند تنها در صورتی حاضر به بخشش هستند که عروس شان 20 میلیون تومان به آنها بدهد و به عقد پسر 18 ساله شان درآید و هیچ حقی هم نسبت به فرزندش نداشته باشد چرا که آنها دوست ندارند نوه کوچک شان درس بخواند و باید بعد از اینکه به سن بلوغ رسید ازدواج کند. همچنین راضیه باید در اتاقی که شوهرش را کشته است با برادر شوهرش زندگی کند تا هر روز در آنجا عذاب بکشد. راضیه که برای بودن کنار فرزندش چاره یی به جز پذیرش این شروط نداشت آنها را قبول کرد اما اینکه دخترش به مدرسه نرود را نپذیرفت.

راضیه که حالا 21 ساله است به مددکارش گفت؛ اگر من سواد داشتم و درس می خواندم،می توانستم پیشرفت کنم و این طور غرق در بدبختی نبودم و مجبور نمی شدم به خواست خانواده ام با مردی ازدواج کنم که دوستش ندارم. اگر من سواد داشتم حالا مجبور نبودم به خانه برادر شوهرم بروم و در اتاقی زندگی کنم که در آنجا همسر اولم را به قتل رساندم و هر روز با دیدن آن اتاق عذاب بکشم. من مجبور هستم در این آتش بسوزم اما نمی خواهم دخترم مثل من سیاه بخت شود. درست است که من به خانه بخت می روم اما این برایم سیاه بختی است. من می دانم بعد از این هم رفتار درستی با من نخواهد شد اما به خاطر اینکه بتوانم در کنار فرزندم باشم همه شروط را قبول می کنم ولی باید فرزندم به مدرسه برود.
بعد از کش و قوس های فراوان بالاخره قضات ناظر زندان توانستند اولیای دم را راضی کنند تا اتاقی به غیراز قتلگاه برای او در نظر بگیرند و بعد هم اجازه دهند این زن دخترش را به مدرسه بفرستد. سر انجام مراسم عقد در زندان عادل آباد شیراز برگزار شد و راضیه به دنبال شوهرش برای رفتن به خانه یی که معلوم نیست در آن چه سرنوشتی خواهد داشت از زندان بیرون رفت.

منبع : تابناک