تیم فوتبال پاس تهران در حالی عنوان قهرمانی لیگ سوم را کسب کرد که در رقابتی نزدیک و پایاپای، استقلال تهران را در فتح این جام ناکام گذاشت و پس از سپاهان اصفهان خود را به عنوان مدعی جدید قهرمانی مطرح کرد. سومین دوره لیگ برتر در حالی از تاریخ ششم شهریورماه 1382 آغاز شد که با توجه به تصمیم فدراسیون دادکان در مورد افزایش تعداد تیمها از 14 تیم به 16 تیم از ابتدای لیگ چهارم، قوانین جدیدی در نحوه سقوط و صعود تیمها در نظر گرفته شد، قوانینی که نخستین تغییرات محسوس در ساختار لیگ برتر را رقم زد.
پیش از آغاز این مسابقات، اکبر غمخوار مدیرعامل وقت پرسپولیس با اجرایی کردن پروژه حذف پروین که توسط هیئت مدیره این باشگاه تصویب شده بود، ضمن برکناری مربی اسطورهای فوتبال پرسپولیس پس از سالها، وینگو بگوویچ را به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب کرد.
در این بین تمرینات این تیم با تعداد نفراتی اندک و بازیکنان تستی و در میان انتقاد شدید رسانههای گروهی آغاز شد و بازیکنان معترض هم با تشکیل یک گروه ویژه سعی در حمایت از پروین داشتند که بسیاری از آنها به پرسپولیس برگشتند، تعدادی مانند انصاریان مدتها پشت خط ماندند و بازیکنان مشهوری از جمله رهبری فرد و ابوالقاسم پور به تیم پاس پیوستند.
البته اکبر غمخوار با جذب علی دایی که پس از سالها بازی در فوتبال اروپا و امارات به ایران آمد، ساشا ایلیچ، عیسی ترائوره، کاظمیان و یحیی گل محمدی ... تمدید قرارداد با بازیکنان بزرگی از جمله استیلی، باقری، کاویانپور، امامیفر و ... زمینه ساز تشکیل تیم پرستاره فوتبال ایران و یکی از پرحاشیهترین تیمهای تاریخ پرسپولیس شد.
در میان حاشیههای بسیار پرسپولیس، مصطفی آجورلو مدیرعامل وقت پاس ضمن برکنارکردن محترمانه شاهرخی که در لیگ دوم، پاس را به مقام نایب قهرمانی رسانده بود، مجید جلالی را سرمربی پاس کرد و با به خدمت گرفتن خداداد عزیزی، بهروز رهبری فرد، هاشمی نسب، ابوالقاسم پور و چند بازیکن سرشناس دیگر فوتبال، درسایه حمایت دو رسانه اختصاصی پاس تیمش را به خوبی آماده حضور در لیگ سوم کرد.
از سوی دیگر، محمدحسین قریب که جانشین علی فتح الله زاده در مدیریت استقلال شده بود، هم با برکناری رسمی "رولند کخ"، برای نخستین بار قلعه نویی را سرمربی استقلال کرد. این مربی هم با جذب رضا عنایتی، فابریستیو و گومز و میدان دادن به بازیکنان آینده سازی همچون صادقی و قربانی، استقلال جدیدی را روانه لیگ سوم کرد.
البته امیر قلعه نویی در نخستین سال هدایت آبی پوشان تهرانی، عملکرد بسیار خوبی با این تیم داشت و تا پایان هفته بیست و چهارم (دو هفته مانده به اتمام لیگ) با 48 امتیاز صدرنشین لیگ بود اما در سایه جنگهای رسانهای که باشگاه پاس با داشتن دو رسانه، فاتح آن شد، در هفته بیست و پنجم در اهواز برابر همنام خود با نتیجه 2 بر یک شکست خورد تا پاس با پیروزی حساس 4 بر 3 در زمین سپاهان با 49 امتیاز صدرنشین مسابقات شود.
البته بسیاری خصوصا امیر قلعه نویی با اتکا به ارتباط نزدیک و صمیمانه سردار آجورلو و کاظمی سرمربی سپاهان، آن شکست خانگی زردپوشان اصفهانی برابر پاس را به نوعی تبانی دانستند تا زمینه قهرمانی سبزپوشان تهرانی فراهم شود
با توجه به تمام این اتفاقات، در هفته پایانی لیگ سوم، سبزپوشان تهرانی با پیروزی 5 بر صفر برابر استقلال اهواز، برتری 3 بر 2 استقلال برابر پگاه را تحت الشعاع قراردادند تا در ورزشگاه دستگری و در حضور بیش از 8 هزارتماشاگر، قهرمانی در پرحاشیه ترین لیگ تاریخ فوتبال ایران را جشن بگیرند.
در این بین سپاهان مدافع عنوان قهرمانی با ناکامیهایی که در این مسابقات با آنها روبرو شد و در نهایت به رده ششم اکتفا کرد، قانون نانوشته ناکامی قهرمانان لیگ در لیگ بعدی را شکل داد.
در سوی دیگر میدان با تدوین قوانین جدید سقوط و صعود تیمها، سایپا و شموشک تیمهای قعرنشین لیگ بصورت مستقیم به دسته پائین سقوط نکردند بلکه آنها در مسابقات دورهای برابر تیمهای شهید قندی یزد و صنعت نفت آبادان(تیمهای سوم و چهارم لیگ دسته اول) به میدان رفتند.
در این مسابقه دوره ای تیم ساپیا با 3 پیروزی و 9 امتیاز و شموشک با 2 پیروزی، یک شکست و 6 امتیاز سهمیه خود در لیگ برتر را حفظ کردند تا با اضافه شدن صباباتری تهران و ملوان بندرانزلی، تیمهای قهرمان و نایب قهرمان لیگ دسته اول، تعداد تیمهای لیگ چهارم از 14 تیم به 16 تیم افزایش پیدا کند.
حسین کاظمی بازیکن فوتبال ایرانی، در پست هافبک دفاعی بازی میکند. او بعد از ۴ فصل بازی در سایپا در سال ۸۲ همراه با مهدی امیر آبادی از سایپا به استقلال آمد. او ۳ فصل در باشگاه استقلال بازی کرد و بعد به باشگاه سپاهان منتقل شد و دوباره بعد از دو فصل بازی در سپاهان به استقلال بازگشت سایپا ٬ استقلال تهران ٬ سپاهان ٬ استقلال تهران باشگاههای هستند که وی در آنها عضویت داشته است.
اکبرپور در سال ۱۳۸۱ و در جریان مسابقات آسیایی به عنوان تکنیکیترین بازیکن تیم ملی فوتبال زیر ۲۳ سال ایران انتخاب گردید.و ی همچنین عضو تیم ملی المپیک ایران در بازیهای مقدماتی المپیک آتن بود.
میشائل بالاک زاده: ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۶ در گورلیتز،آلمان شرقی کاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان و بازیکن تیم چلسی است.
او که معمولاً در پست هافبک وسط بازی میکند، سابقه بازی در تیمهای: کایزرسلاترن، بایر لورکوزن و بایرن مونیخ را دارد و از سال ۲۰۰۴ تا به حال کاپیتان تیم ملی آلمان بودهاست. او از مهمترین بازیکنان این کشور به شمار میآید. او از سال 2006 برای چلسی انگلستان به میدان می رود.
او سابقهی نایب قهرمانی جهان با تیم آلمان در جام جهانی ۲۰۰۲ را دارد. در این جام از بهترین پاسورها بود و بسیار درخشید و در چام جهانی ۲۰۰۶ نیز بسیار خوب کار کرد و توانست در کشور خودش به مقام ۳ برسد ، همچنین در یورو ۲۰۰۸ با بد شانسی از بدست آوردن جام بازماند
تیم ملی آلمان:
بالاک در هنگام بازیگری در تیم چمنیتز به تیم ملی زیر ۲۱ سال آلمان دعوت شد و در ۲۱ مارس ۱۹۹۶ اولین بازی ملی خود را در رده زیر ۲۱ سال مقابل دانمارک به میدان آمد و در مجموع برای آن تیم ۱۹ بازی و ۴ گل زد.
اولین دعوت بالاک به تیم ملی بار از سوی برتی فوگتس بود. هنگامی که در کایزرسلاترن بازی میکرد.
اولین بازی ملی او در ۲۸ آوریل ۱۹۹۹ و زمان مربیگری اریش ریبک انجام شد. در آن روز بالاک مقابل اسکاتلند در دقیقهٔ ۶۰ به جای دیتمارهامان به بازی آمد.
در یورو ۲۰۰۰ بالاک جز تیم آلمان بود که بسیار ضعیف نتیجه گرفت و در دور اول حذف شد. بالاک در کل این جام تنها ۶۳ دقیقه به میدان آمد.
در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک با بازیسازی خوبش در مرکز زمین خود را به عنوان ستاره تیم ملی کشورش مطرح کرد. او در بازی تک حذفی مقابل اکراین سه گل به ثمر رساند تا حضور آلمان در این جام تضمین شود.
در جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک بسیار خوش درخشید و نقطهٔ اوج فوتبال او رقم خورد. او در این مسابقات در یک چهارم نهایی مقابل آمریکا و در نیمه نهایی مقابل کرهٔ جنوبی تک گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر رساند. در بازی مقابل کرهٔ جنوبی بالاک با یک خطای فنی یک خطر مسلم گلزنی را از کرهایها گرفت و به همین علت کارت زردی دریافت کرد که او را از حضور در فینال بازداشت. با این حال بالاک در نایب قهرمانی آلمان نقش بسزایی داشت و از بهترین پاسورهای کل بازیها بود
پس از بازیهای یورو ۲۰۰۴ و با انتخاب یورگن کلینزمن به جای رودی فولر در سمت مربی تیم ملی آلمان، بالاک هم به جای الیور کان کاپیتان تیم ملی شد.
بالاک با ۶۰ بازی ملی، ۲۹ گل به ثمر رساندهاست. او پیراهن شمارهٔ ۱۳ معروف تیم را به تن میکند یعنی همان پیراهنی که قبلا گرد مولر و فرانس بکنبائر به تن داشتهاند.
باشگاهی:
میشائیل بالاک فوتبال را با تیم بی.س.ژ موتور کارل-مارکس-اشتادت آغاز کرد. والدینش او را در هفت سالگی به تمرین این تیم فرستادند و او در همان نگاه اول چشم مربی وقت، استفن هانیش، (که خود از بازیکنان دستهٔ دوم آلمان شرقی بود) را گرفت. قابلیت بازی با دوپای بالاک از مهمترین خاصیتهای چشمگیر او بود.
بالاک مدام پیشرفت میکرد و مخصوصا به قابلیت گلزنیاش اضافه میشد. او تنها ده سال داشت که به باشگاه بزرگتری راه پیدا کرد. یعنی باشگاه کارل-مارکس-اشتادت که بعدها به چمنیتزر تغییر نام داد.
در ۱۹۹۵ بالاک برای اولین بار قراردادی امضا کرد و به خاطر قابلیتهای خاصش به یاد بکنبائر به «قیصر کوچک» معروف شد. او در ۴ آگوست ۱۹۹۵ برای اولین بار در یک بازی حرفهای بزرگسالان در اوبرلیگا(دستهٔ دوم) مقابل لیپزیگ به میدان آمد. چمنیتز نهایتا به دستهٔ پایینتر سقوط کرد. با این حال این فصل برای بالاک فصل موفقی بود. زیرا او در ۲۶ مارس ۱۹۹۶ در تیم ملی زیر ۲۱ سال آلمان به میدان آمد
در فصل بعدی بالاک جز ترکیب ثابت چمنیتزر شد و در درخشش دوبارهٔ این تیم نقش داشت. او در تمام بازیها به میدان آمد و ده گل به ثمر رساند. چمنیتزر نتوانست به دستهٔ بالاتر برگردد اما در تابستان ۱۹۹۷ بالاک به کایزرسلاترنی پیوست که تازه به بوندسلیگا برگشته بود.
کایزرسلاترن:
بالاک در این فصل جمعا ۱۶ بار برای تیم جدیدش به میدان آمد و نقشی هر چند کوچک در مقام بینظیر کایزرسلاترن یعنی فتح بوندسلیگا بلافاصله پس از بالا آمدن از دستهٔ پایینتر،بازی کرد. در فصل بعدی بالاک از بازیکنان اصلی تیم شد و در ۳۰ بازی به میدان آمد و چهار گل به ثمر رساند. کایزرسلاترن در آن فصل تا یک چهارم نهایی جام باشگاههای اروپا بالا رفت و در آنجا توسط بایرن مونیخ حذف شد.
در ۱ ژولای ۱۹۹۹ دو ماه بعد از اولین بازی بالاک در تیم ملی بزرگسالان، او در سن ۲۲ سالگی به بایر لورکوزن پیوست. هنوز یک سال از قرارداد او با کایزرسلاترن باقی مانده بود و به همین علت بایر لورکوزن مجبور به پرداخت ۸ میلیون مارک آلمان (نزدیک ۵ میلیون یورو) برای انتقال او شد.
بایر لورکوزن:
بالاک در بایرلورکوزن به خوبی درخشید. این آغاز درخشش جدی او بود. مربیان او در این تیم کریستوفر دام و کلاس تاپمولر بودند. او در این تیم هافبک تهاجمی بود و جلوی کارستن راملو بازی میکرد.
او جمعا سه فصل برای لورکوزن بازی کرد و ۲۷ گل در بوندسلیگا و ۹ گل در اروپا به ثمر رساند.
در سال ۲۰۰۰ لورکوزن تنها به یک تساوی مقابل اونترهاخینگ نیاز داشت تا برای اولین بار در تاریخ فاتح بوندسلیگا شود اما با گل به خودی بالاک، آنها شکست خوردند تا باز هم بایرن مونیخ قهرمان شود.
با این حال بالاک در بایر لورکوزن به یکی از بهترین هافبکهای اروپا بدل شد. آخرین فصل او در لورکوزن فصل ۲۰۰۱/۰۲ بود که فصلی به یاد ماندنی به شمار میآید. او در این سال با لورکوزن مقام نایب قهرمانی بوندسلیگا، جام باشگاههای اروپا و جام حذفی آلمان را کسب کرد. چهار تا از بازیکنان لورکوزن در آن سال در تیم ملی آلمان بودند و نایب قهرمان جهان شدند. بالاک در آخرین فصل خود ۱۷ گل به ثمر رساند و بازیهای خوبش باعث شد به عنوان بازیکن سال آلمان انتخاب شود.
بایرن مونیخ:
در سال ۲۰۰۲ بالاک با قراردادی به ارزش نزدیک ۱۳ میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست. بایرن مونیخ با سیستمی دفاعی تر بازی میکرد و بالاک باید با آن تطبیق مییافت اما بهرحال او در فصل اول ده گل در قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا به ثمر رساند. همچنین در فینال جام حذفی آلمان به میدان آمد و دو گل به کایزرسلاترن زد تا بایرن ۳-۱ پیروز شود و به قهرمانی برسددر سال بعد بالاک بازهم درخشید و با مربی جدید، فلیکس ماگات، نیز رابطهٔ خوبی داشت.
بالاک جمعا چهار فصل برای بایرنیها بازی کرد و سه بار قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام حذفی شد و جمعا در ۱۳۵ بازی به میدان آمد و ۴۷ گل به ثمر رساند. این مجموع گلهای داخلی بالاک از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ را به ۶۱ میرساند.
چلسی:
بالاک در فصل آخر خود در بایرن از منچستر یونایتد،چلسی، رئال مادرید و آث میلان پیشنهادهایی دریافت کرد و نهایتا در ۱۵ می با استفاده از قانون بوسمن با قراردادی سه ساله به چلسی پیوست.
مورینیو در بارهٔ او گفتهاست: «برای من او از بهترین بازیکنان جهان است. بسیار باهوش است، از نظر تاکتیکی بسیار قوی است و گلهای بسیاری به ثمر میرساند. برای من در اروپا تنها فرانک لمپارد در این سطح بازی میکند. این دو زوجی رویایی را تشکیل خواهند داد.»
وی در حال حاضر در لندن, انگلستان ساکن است.
دومین دوره رقابتهای فوتبال لیگ برتر باشگاههای ایران در شرایطی با قهرمانی تیم فوتبال سپاهان اصفهان و ظهور قطب سوم به پایان رسید که تیم فوتبال استقلال با هدایت رولند کخ آلمانی به عنوانی بهتر از نهمی دست پیدا نکرد.
دومین دوره لیگ برتر از روز 25 مهرماه 1381 (17 اکتبر سال 2002) و با برگزاری دیدار تیمهای استقلال تهران و پاس همدان در ورزشگاه آزادی بصورت رسمی آغاز شد، دیداری که با برتری 3 بر یک آبی پوشان تهرانی همراه شد. البته در اواسط دومین دوره مسابقات فوتبال لیگ برتر باشگاههای کشور ورزشگاه آزادی برای بازسازی تعطیل شد. این اتفاق برگزاری دومین دوره رقابتهای لیگ برتر را تحت الشعاع قرارداد و در نهایت ورزشگاه تختی میزبان دیدارهای سرخابیها شد.
در آن سال و در حالیکه تیمهای پرسپولیس و استقلال تهران به علت برگزاری مسابقات خود در چمن نامطلوب ورزشگاه تختی دچار افتی محسوس شده بودند، مردان زردپوش اصفهان با هدایت فرهاد کاظمی، از سایر رقیبان سبقت گرفتند و رکوردی قابل قبول را از خود در این مسابقات به ثبت رساندند.
سپاهان اصفهان که نتایج بسیار خوبی را در این رقابتها کسب کرده بود، در هفته بیست و سوم با متوقف کردن پرسپولیس در تهران و درحالیکه 3 هفته به پایان لیگ دوم باقیمانده بود، قهرمانی را برابر دیدگان تماشاگران تیم سرخپوش جشن گرفت. این رکورد سپاهان تا به امروز پابرجاست.
دور افتخار زدن با کالسکه در جشن قهرمانی لیگ دوم، یکی از جالبترین اتفاقات ادوار مختلف لیگ برتر بود که سپاهانیها پس از پایان رسمی مسابقات در ورزشگاه نقش جهان اصفهان آن را به نمایش گذاشتند. این تیم از آن زمان به بعد خود را به عنوان یکی از قطبهای فوتبال کشور مطرح کرد و به عنوان قطب سوم قهرمانی در لیگ برتر مطرح شد.
در پایان این مسابقات تیم فوتبال سپاهان با 52 امتیاز از 26 بازی (16 برد، 4 تساوی، 6 باخت، 47 زده و 27 خورده) عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. تیمهای پاس با 45 امتیاز، پرسپولیس با 44 امتیاز، فجرسپاسی با 42 امتیاز و پیکان با 37 امتیاز به ترتیب در ردههای دوم تا پنجم قرار گرفتند.
ضمن اینکه استقلال با هدایت "رولند کخ" آلمانی به رده نهم دست یافت تا به بدترین نتیجه اش در رده بندی رقابتهای لیگ کشوری تا آن روز دست یابد.
از سوی دیگر یک اتفاق جالب دیگر در انتهای جدول رخ داد و از بین 3 تیم پایانی که هم امتیاز بودند، به خاطر تفاضل گل کمتر دو تیم به دسته پائینتر سقوط کردند.
از بین تیمهای فوتبال ابومسلم مشهد، صنعت نفت آبادان و ملوان بندرانزلی هم که امتیازات مشابه 26 را کسب کرده بودند، ابومسلم با تفاضل 4- در لیگ ماند اما تیمهای صنعت نفت با تفاضل 9- و ملوان بندرانزلی با تفاضل 17- به دسته پائینتر سقوط کردند.
ادموند بزیک مهاجم مطرح سرخپوشان هم که به سپاهان اصفهان پیوسته بود، در پایان این مسابقات با به ثمر رساندن 12 گل، عنوان آقای گل این رقابتها را از آن خود کرد.
نخستین دوره لیگ برتر رقابتهای فوتبال باشگاههای ایران که پس از 10 دوره جام آزادگان برگزار شد، با قهرمانی دراماتیک سرخپوشان تهرانی در روز شکست ناباورانه استقلال به پایان رسید.
در چهارمین سال ریاست صفایی فراهانی بر فدراسیون فوتبال برتر، هیئت رئیسه سازمان لیگ تصمیم به تدوین برگزاری لیگ حرفه ای در مسابقات باشگاهی ایران گرفت که در نهایت نام لیگ برتر روی آن نهاده شد.
در آن سال(1379) به تازگی مسابقات فوتبال باشگاهی ایران با نام جام آزادگان با قهرمانی استقلال به پایان رسید تا در اولین سال از دهه 80 شاهد برگزاری لیگ حرفه ای در ایران باشیم.
برنامههای این لیگ با هدف پیشرفت فوتبال باشگاهی در ایران تدوین و مصوب شد اما تعدادی از آئین نامههای در نظرگرفته شده برای برگزاری این لیگ پس از گذشت هشت سال همچنان جنبه اجرایی پیدا نکرده است.
در این مدت نحوه سقوط و صعود تیم ها به این مسابقات بارها تغییر کرده است تا تنها نام این رقابتها لیگ حرفه ای باشد ولی در اجرا درحد لیگ های آماتور است.
نخستین دوره لیگ برتر: قهرمانی پرسپولیس در روز آخر
یازدهم آبانماه سال 1380 (دوم نوامبر سال 2001) نخستین دوره مسابقات لیگ برتر با برگزاری 5 دیدار و در غیاب تیمهای سرخابی تهران بصورت رسمی شروع به کار کرد.
آن دوره از مسابقات با حضور 14 تیم پرسپولیس، استقلال، پاس، پیکان و سایپا از تهران، ذوب آهن و سپاهان از اصفهان، برق و فجرسپاسی از شیراز، ملوان بندرانزلی و استقلال رشت، فولاد اهواز، ابومسلم مشهد و تراکتورسازی برگزار شد که در نهایت با قهرمانی دراماتیک پرسپولیس به پایان رسید.
سرخپوشان تهران که تا پایان هفته بیست و پنجم(ما قبل پایانی) با 46 امتیاز پائین تر از استقلال 48 امتیازی در رده دوم جدول قرار داشتند، با ناامیدی تمام در آخرین دیدار برابر فجرسپاسی به میدان رفتند زیرا کمتر کسی احتمال از دست دادن امتیاز توسط آبی پوشان برابر ملوان پائین جدول را می داد.
اما در روز هفتم خردادماه سال 1381(26 می سال 2002) اتفاق جالبی در فوتبال رقم خورد. استقلالی ها که از قهرمانی خود مطمئن بودند، در انزلی برابر تیم ملوان که در رده دوازده جدول قرار داشت، تن به شکست یک بر صفر دادند تا پرسپولیسیها در ورزشگاه آزادی با گل دقیقه 62 ابراهیم اسدی و پیروزی یک بر صفر مقابل تیم فجرسپاسی، جام قهرمانی را در هفته پایانی و در اوج ناامیدی بالای سر ببرند.
در پایان آن مسابقات شاگردان علی پروین با 49 امتیاز از 26 مسابقه (13 برد، 10 تساوی، 3 باخت، 36 گل زده و 23 گل خورده) قهرمان شدند و استقلال با 48 امتیاز ناکام بزرگ نخستین دوره لیگ برتر لقب گرفت. ضمن اینکه تیمهای فولاد اهواز با 45 امتیاز، پاس تهران با 43 امتیاز و ابومسلم مشهد با 40 امتیاز به ترتیب در ردههای سوم تا پنجم را از آن خود کردند. این آخرین قهرمانی علی پروین با پرسپولیس بود.
درانتهای جدول هم استقلال رشت با 16 امتیاز و تراکتورسازی تبریز با 15 امتیاز به مسابقات لیگ دسته اول سقوط کردند. همچنین تیمهای استقلال اهواز و صنعت نفت آبادان هم به عنوان تیمهای برتر رقابتهای دسته اول، جواز حضور در دومین دوره لیگ برتر را کسب کردند.
از سوی دیگر رضا عنایتی از تیم ابومسلم با 17 گل زده، آقای گل نخستین دوره این مسابقات نام گرفت و علی اصغر مدیرروستا از تیم پیکان با 11 گل رده دوم این جدول را از آن خود کرد.
جواد زرینچه (زاده ۱۳۴۵ تهران) بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه استقلال تهران است. جواد زرینچه مدافع ـ هافبک سرعتی و تکنیکی دههٔ هفتاد ایران بود.
او تاکنون در تیمهای لکوموتیو، بوتان، ژاندرمری، کشاورز، استقلال، صباباتری بازی کرده و در تیم صنعت نفت آبادان و آلومینوم اراک مربی بودهاست.زرینچه ۱۴ سال برای باشگاه فوتبال استقلال بازی کرد.
ناصر حِجازی زاده ی ۲۸ آذر ۱۳۲۸ در تهران، مربی فوتبال و بازیکن بازنشسته فوتبال است. او در بازی های جام ملت های آسیا, المپیک و جام جهانی فوتبال دروازه بان تیم ملی فوتبال ایران بود. کنفدراسیون فوتبال آسیا وی را به عنوان دومین دروازه بان برتر قرن بیستم آسیا معرفی کرده است.
ناصر حجازی در سالهای دهه ۱۳۵۰ دروازهبان اصلی تیم ملی ایران بود و با این تیم دو بار قهرمان آسیا و یک بار قهرمان بازیهای آسیایی شد و در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین به میدان رفت. وی همچنین در المپیک مونیخ در سال ۱۹۷۲ تیم ملی را همراهی کرداو در دوران سرمربیگری موفق شد استقلال را به مقام نایب قهرمانی باشگاههای آسیا برساند. وی پس از استقلال در تیمهای ذوب آهن اصفهان، استقلال رشت (پگاه گیلان)، استقلال اهواز و نساجی قائمشهر به مربیگری پرداخت که موفقیت چندانی در آنجا نصیب وی نشد. پس از انتخاب علی فتح الله زاده به سمت مدیرعاملی، او مجدداً سرمربی باشگاه استقلال تهران گردید.وی دارای مدرک مربیگری B آسیا می باشد.
تیم استقلال با قهرمانی در هشتمین دوره مسابقات فوتبال لیگ برتر باشگاههای کشور برای هفتمین مرتبه در تاریخ 38 ساله رقابتهای باشگاهی کشور عنوان قهرمانی را از آن خود کرد.
هشتمین دوره رقابتهای فوتبال لیگ برتر باشگاههای کشور پس از 265 روز پر هیجان، عصر روز یکشنبه ششم اردیبهشت ماه 88 با قهرمانی تیم فوتبال استقلال تهران و سقوط تیمهای پیام مشهد، داماش گیلان و برق شیراز به مسابقات دسته اول به پایان رسید.
آبی پوشان تهران در حالی برای دومین بار عنوان قهرمانی مسابقات فوتبال لیگ برتر باشگاههای کشور را به دست آورد که در هر دو این قهرمانی نقش امیر قلعه نویی به عنوان سرمربی این تیم بسیار پررنگ بوده است.
البته در جدول آماری قهرمانان ادوار مختلف رقابتهای فوتبال باشگاهی ایران، تیم پرسپولیس با 9 عنوان قهرمانی در صدر قرار دارد و پس از این تیم، استقلال با هفت عنوان قهرمانی رده دوم را از آن خود کرده است. در این رده بندی پاس تهران با 5 عنوان، سایپا با 3 عنوان و تیم های فولادخوزستان و سپاهان اصفهان با یک عنوان قهرمانی ردههای بعدی را به خود اختصاص دادهاند.
تاریخچه کامل قهرمانان ادوار مختلف رقابتهای لیگ برتر باشگاههای ایران را در زیر ملاحظه می کنید:
لیگ منطقهای:
1350: تاج (استقلال)
1351: پرسپولیس تهران
جام تخت جمشید:
1352: پرسپولیس تهران
1353: تاج (استقلال تهران)
1354: پرسپولیس تهران
1355: پاس تهران
1356: پاس تهران
1357: مسابقات ناتمام باقی ماند
لیگ قدس:
1368-69: استقلال تهران
مسابقات جام آزادگان:
1370: پاس تهران
1371: پاس تهران
1372: سایپا تهران
1374: سایپا تهران
1374-75: پرسپولیس تهران
1375-76: پرسپولیس تهران
1376-77: استقلال تهران
1377-78: پرسپولیس تهران
1378-79: پرسپولیس تهران
1379-80: استقلال تهران
مسابقات لیگ برتر:
1380-81: پرسپولیس تهران
1381-82: سپاهان اصفهان
1382-83: فولادخوزستان
1383-84: پاس تهران
1384-85: استقلال تهران
1385-86: سایپا کرج
1386-87: پرسپولیس تهران
1387-88: استقلال تهران
1388-89:سپاهان اصفهان
همچنین در این 27 دوره به غیر از سال 1357 که ششمین دوره لیگ تخت جمشید ناتمام ماند، فوتبال ایران 25 آقای گل داشته است که در مجموع 470 گل توسط آنها وارد دروازه حریفان شده است.
غلامرضا عنایتی در پنجمین دوره و آرش برهانی در هشتمین دوره لیگ برتر با 21 گل زده بیشترین آمار گل زده را در یک فصل به خود اختصاص دادهاند و حسین کلانی در سال 1350 با 7 گل زده، کمترین گل زده را در این چارچوب داشته است.
در این مدت غلامحسین مظلومی با پیراهن تاج (استقلال فعلی) و غلامرضا عنایتی با پیراهن تیمهای ابومسلم و استقلال توانستهاند در سه دوره عنوان آقای گلی مسابقات لیگ ایران را از آن خود کنند.
البته در رقابتهای فصل 1388-89 آرش برهانی با از دست دادن یک پنالتی حساس در مسابقه آخر استقلال برابر پیام مشهد، نتوانست رکورد گل زده در یک فصل را که در اختیار غلامرضا عنایتی با 21 گل زده بود، بشکند.