شیخ بهایی می فرماید: آدمی اگر پیامبر هم باشد، از زبان مردم آسوده نیست.
اگر بسیار کار کند می گویند: (احمق است) اگر کم کار کند می گویند: (تنبل است).
اگر ببخشد می گویند: (افراط می کند) اگر انفاق نکند می گویند: بخیل است).
اگر خاموش بماند می گویند: (لال است) اگر زبان آوری کند می گویند: (حرّاف است).
اگر بیشتر عبادت کند می گویند: (ریاکار است) اگر عبادت نکند می گویند: (کافر و بی دین است).
پس باید همیشه رضایت خدا را در نظر داشت و به گفته مردم اعتنا نکرد. به قول شیخ اجل:
چو از تو راضی گردد یزدان پاک - گر همه عالم گردند ناراضی چه باک