روزی دروغ به حقیقت گفت: میل داری با هم به دریا ببرویم و شنا کنیم، حقیقت ساده لوح پذیرفت و گول خورد. آن دو با هم به کنار ساحل رفتند و وقتی به ساحل رسیدند حقیقت لباسهایش را درآورد. دروغ حیله گر لباسهای او را پوشید و رفت. از آن روز همیشه حقیقت عریان و زشت است اما دروغ در لباس حقیقت با ظاهری آراسته نمایان می شود.
(از کتاب لطایف الطوایف)