| ||
| گابریل فیشر استاد زن رشته روانپزشکی و روان درمانی دانشگاه علوم پزشکی وین امروز در یک نشست خبری که به همت ستاد مبارزه با مواد مخدر در حاشیه سمینار بین‌المللی کاهش آسیب اعتیاد برگزار شد، افزود: بنده با دیدن برنامه‌های کاهش آسیب اعتیاد در ایران متوجه شدم که توانایی علمی پزشکان، پرستاران و مددکاران اجتماعی در ایران برای کنترل اعتیاد و عوارض آن بسیار بالاست. وی ادامه داد: برنامه درمان جایگزین با متادون و بوپرنورفین به صورت علمی در ایران اجرا می‌شود و ایران با اجرای برنامه کاهش آسیب اعتیاد در زندان‌ها که با توزیع سرنگ و سوزن و جدانکردن زندانیان معتاد انجام می‌شود با انجام تست ایدز از زندانیان، از جمله موفق‌ترین برنامه‌های کاهش آسیب زندان‌ها در دنیاست که حتی در آمریکا نیز چنین موفقیتی در زندان‌ها به دست نیامده است و شاید فقط از این نظر اسپانیا تجربه موفقیت آمیزتری نسبت به ایران داشته باشد. الکس وداک، مدیر خدمات الکل و مواد بیمارستان وینسنت استرالیا نیز در این نشست گفت: معتادان در زندان‌ها حتماً باید در کنار سایر زندانیان باشند، جدا کردن آنها این خطر را ایجاد می‌کند که این تصور و احساس کاذب ایجاد شود که خطری سایر زندانیان را تهدید نمی‌کند و از اجرای برنامه‌های کنترلی و کاهش آسیب پرهیز کنیم در حالی که در هر صورت بیماری ایدز و هپاتیت در بین زندانیان منتقل می‌شود. وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: استفاده از دستگاه خودپرداز سرنگ، سوزن و کاندوم مزایا و معایت خاص خود را دارد، مزیت و نقطه قوت آن این است که خدمات توزیع سرنگ و سوزن را 24 ساعته می‌کند و امکان برخورداری محرمانه معتادان را از این وسایل فراهم می‌کند و گر چه ممکن است هزینه اولیه خرید آنها زیاد باشد اما در بلند مدت هزینه آن زیاد نیست، نقطه ضعف آن هم این است که توزیع این وسایل با حضور مددکاران امکان مشاوره و خدمات بیشتری مانند معاینه و درمان معتادان را فراهم می‌کند. وی گفت: در استرالیا حدود دو دهه قبل بیماری ایدز و هپاتیت از طریق همجنس‌بازان یکباره افزایش قابل توجهی پیدا کرد که موجب نگرانی همه شد، در سال‌های دهه 80 در هر سال 4 هزار نفر از این طریق به ویروس ایدز مبتلا می‌شدند اما از سال 1990 با اجرای برنامه کاهش آسیب طی 12 سال و با هزینه کردن 100 میلیون دلار توانستیم از بروز 25 هزار مورد ابتلا به ایدز و 21 هزار مورد ابتلا به هپاتیت جلوگیری کنیم. |