- ویاگرا نام تجارتی داروی سیلدنافیل (Sildenafil citrate) است. این دارو به مردانی که دچار اختلال نعوظاند، کمک میکند تا توانایی جنسی خود را بازیابند و در واقع این دارو پایه اصلی تمامی داروهایی است که در این زمینه در بازار دارویی وجود دارند.
- این دارو به صورت قرص یک ساعت قبل از تصمیم به مقاربت مصرف میشود و طی یک ساعت، نباید بیش از یک قرص مصرف شود.
- عوارض جانبی شایع ویاگرا شامل سردرد، قرمزی و احساس گرما در صورت، ناراحتی معده، آبریزش بینی، عطسههای مکرر، تغییرات بینایی و آبیرنگ به نظر رسیدن اجسام است.
- در صورتی که نیتروگلیسیرین یا داروهای نیتراتی زیرزبانی یا ایزوسورباید یا برچسب نیتروگلیسیرین مصرف میکنید، نباید از ویاگرا استفاده کنید.
- مصرف این دارو در افراد مسن ، به خصوص کسانی که از داروهای خاصی مثل نیتراتها (که در داروهای بیماران قلبی استفاده میشود) استفاده میکنند، باید با نظر مستقیم پزشک مربوطه و تجویز او صورت گیرد، در غیر این صورت میتواند خطرآور باشد.
- در صورتی که نعوظ بیشتر از چهار ساعت به طول انجامد، به دلیل احتمال آسیب به آلت تناسلی، مراجعه به پزشک ضروری است.
- مصرف سیلدنافیل در بیماران مبتلا به اختلالات خونریزیدهنده یا زخم معده و دوازدهه باید با احتیاط صورت گیرد.
- در صورتی که در خلال نزدیکی، علایمی مثل منگی، گیجی، تهوع، یا دردهای قلبی (درد سینه، احساس سفتی و فشار در سینه، کرختی، گزگز و درد در قفسهسینه یا شانه و فک تحتانی) در مصرفکننده پدید آید، باید از ادامه فعالیت جنسی خودداری و سریعا به پزشک مراجعه کرد.
- مصرف بیشتر از یک قرص سیلدنافیل در روز توصیه نمیشود.
- با توجه به احتمال بروز عوارض قلبی شدید ناشی از مصرف این دارو، توصیه میشود که فقط تحت نسخه پزشک مصرف شود.
- مهمترین توصیه این است هیچگاه از سر تفنن یا کنجکاوی اقدام به مصرف این دارو نکنید.
دکتر هومن خلیقی
هشدار جدید درباره ویاگرا
قرار است ویاگرا و سایر داروهای همگروه آن که برای رفع ناتوانی جنسی به کار میروند، حاوی هشدارهای جدیدی درباره احتمال بروز ناشنوایی ناگهانی در مصرفکنندگان شوند.
به گزارش آسوشیتدپرس گرچه روشن نیست که این گروه داروها حقیقتا باعث ناشنوایی شوند، اما سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) پنجشنبه 18 اکتبر (26 مهر) تصمیم گرفت با توجه 26 گزارش در مورد بروز این مشکل در میان مصرفکنندگان این داروها از سال 1996 تا به حال، این هشدار جدید را به بروشور این داروها اضافه کند.
در داروها
ی برطرف کننده ناتوانی جنسی "ویاگرا"، "سیالیس" و "لویترا" این هشدار جدید درج خواهد شد. همچنین داروی"رواتیو"، که بر درمان پرفشاری خون ریوی به کار میرود، و همان ماده موثره ی ویاگرا را دارا است، نیز این هشدار را خواهد داشت.
در بروشور داروی ویاگرا قبلا ناشنوایی به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی ذکر شده بود، زیرا در هنگام آزمایشهای اولیه بر روی آن موارد معدودی از بروز این عارضه گزارش شده بود.
اما با توجه به اینکه افزایش سن و برخی از بیماریها مانند دیابت و بیماری قلبی که ممکن است ناتوانی جنسی ایجاد کنند، ممکن است به ناشنوایی هم منجر شوند، هنوز مشخص نیست که آیا رابطه بین مصرف قرصهای رفع ناتوانی جنسی و ناشنوایی واقعی است یا به بیماری زمینهای آنها مربوط میشود.
FDA به بیماران توصیه میکند در صورتی که دچار مشکلات شنوایی شدند، مثل کم شنوایی یا زنگزدن گوش، فورا به پزشک خود اطلاع دهند و مصرف دارو را قطع کنند.
ه قدر فاصله اینجاست بین آدمها
چه قدر عاطفه تنهاست بین آدمها
کسی به حال شقایق دلش نمی سوزه
و او هنوز شکوفاست بین آدمها
کسی به خاطر پروانه ها نمی میرد
تب غرور چه بالاست بین آدمها
و از صدای شکستن کسی نمی شکند
چه قدر سردی و غوغاست بین آدمها
میدان کوچه دل ها فقط زمستانست
هجوم ممتد سرماست بین آدمها
ز مهربانی دل ها دگر سراغی نیست
چه قدر قحطی رویاست بین آدمها
کسی به نیست دل ها دعا نمی خواند
غروب زمزمه پیداست بین آدمها
و حال آینه را هیچ کسی نمی پرسد
همیشه غرق مداراست بین آدمها
غریب گشتن احساس درد سنگینی ست
و زندگی چه غم افزاست بین آدمها
مگر که کلبه دل ها چه قدر جا دارد
چه قدر راز و معماست بین آدمها
چه ماجرای عجیبی ست این تپیدن دل
و اهل عشق چه رسواست بین آدمها
چه می شود همه از جنس آسمان باشیم
طلوع عشق چه زیباست بین آدمها
میان این همه گلهای ساکن اینجا
چه قدر پونه شکیباست بین آدمها
تمام پنجره ها بی قرار بارانند
چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها
و کاش صبح ببینم که باز مثل قدیم
نیاز و مهر و تمناست بین آدمها
بهار کردن دل ها چه کار دشواریست
و عمر شوق چه کوتاست بین آدمها
میان تک تک لبخندها غمی سرخ ست
و غم به وسعت یلداست بین آدمها
به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو
دلت به وسعت دریاست بین آدمها
افرادی که با کاهش دریافت انرژی و غذا، وزن خود را کاهش داده و بعد از مدتی، رژیم غذایی را رها می کنند ، نه تنها لاغر نمی شوند، بلکه نسبت به قبل از رژیم، چاق تر هم می شوند. این نوع رژیم گرفتن را رژیم یویو (YoYo) می نامند.
رژیم یویو رژیمی است که فرد مدتی رژیم گرفته، سپس آن را رها کرده و مجدداً رژیم می گیرد و این رویه همچنان تکرار می شود.
فرد سالم حاضر نیست، در حالت گرسنگی ، سفره غذا را ترک کند یا به رختخواب برود.
یک تحقیق نشان داده است ، کسانی که همیشه در حال رژیم هستند( یعنی رژیم یویو ) بیشتر از بقیه، در معرض ابتلا به حملات قلبی، فشار خون بالا و دیابت هستند. سایر تحقیقات نیز این مطلب را تأیید می کند .
هرگاه وزن بدن شما، به سرعت زیاد شود، کبد مقدارزیادی چربی می سازد که این چربی اضافی با مسدود وسفت کردن رگ های بدن، احتمال حملات قلبی و فشار خون بالا را افزایش می دهد.
کاهش سریع وزن هم، تشکیل سنگ های صفراوی را افزایش می دهد.کبد، فرآورده های ناشی از متابولسیم را از جریان خون گرفته ، آن ها را به صفرا تبدیل و در کیسه صفرا ذخیره می کند.
صفرا دارای کلسترول است که باعث تشکیل سنگ های صفراوی می شود. اسیدهای صفراوی با محلول کردن کلسترول، مانع از تشکیل این سنگ ها می شوند. این اسیدها از غذایی که می خوریم، تشکیل می شوند. کاهش دریافت غذا، از تشکیل اسیدهای صفراوی توسط کبد جلوگیری کرده و باعث می شود کلسترول به سنگ تبدیل شود.
تحقیق دیگری نشان داد رژیم یویو ، سرطان رحم ، سینه و پروستات را گسترش می دهد. در این تحقیق، یک پزشک به مدت 3 روز پیاپی، سه هورمون مشابه استروژن را به موش ها تزریق کرد.
بتاهگزاکلروسیلکوهگزان شکلی از استروژن است که در بافت چربی ذخیره می شود.DDT، نیز یک حشره کش استروژنی است که در بافت چربی جمع می شود. بتاHCH شکل دیگری از استروژن است که در یک نوع حشره کش به نامLindane وجود دارد.
هر سه استروژن بالایی، باعث رشد لایه های داخلی رحم می شوند. بیشتر این استروژن ها به صورت چربی در بدن ذخیره می شوند. وقتی حیوان گرسنه است، چربی های بدن تجزیه شده و استروژن به داخل خون رها می شود.در این هنگامDDT در بافت چربی باقی می ماند، ولی ترکیب حشره کشLindane از بافت چربی به داخل جریان خون آزاد شده و باعث بزرگ شدن رحم می شوند.
بنابراین می توان دریافت که گرسنگی بیش از حد و نخوردن غذا، سطح استروژن خون را افزایش داده و می تواند سرطان سینه و رحمی را که فرد به آن مبتلا بوده، در تمام بدن گسترش دهد.
همچنینDDT که استفاده ار آن در حال حاضر ممنوع است و حشره کش Lindane که کاربرد دارد، احتمال ابتلا به سرطان سینه و رحم را در زنان افزایش می دهند.
نیره ولدخانی - کارشناس تغذیه
این نبرد عقل و دل بی حاصل است*
عاقبت فرمانروای ما دل است*بی جهت گوییم از دل غافلیم*ما همه غرق تمنای دلیم*مشکل بسیاری از افراد چاق آن است که به رژیم لاغری پاسخ مناسب نمی دهند و یا برنامه غذایی کاهش وزن در ابتدا برای آنان موثر است ولی پس از مدتی به آن مقاوم می شوند و دیگر وزنشان کاهش پیدا نمی کند و این موجب دلسردی، یاس، عدم پیروی آن ها از رژیم لاغری و نهایتا ناراحتی های عصبی و افسردگی در این دسته از افراد می شود.
1- عوامل تغذیه ای
شامل پیروی از رژیم های لاغری غلط و عادات و انتخاب های غذایی نامناسب.
2- عوامل درونی
شامل اختلالات هورمونی، اختلال در انتقال دهنده های عصبی، شرایط روحی نامناسب و استرس.
علاوه بر موارد فوق، یک سری عوامل دیگر هم در بروز چاقی و میزان اثرگذاری رژیم لاغری در فرد موثر است از جمله:
جنسیت، نوع چاقی، چگونگی پیروی از رژیم لاغری، وضعیت تحرک فرد، تصویر ذهنی شخص از رژیم لاغری، انگیزه فرد در پیروی از رژیم لاغری.
یکی از عوامل موثر در ابتلاء به چاقی جنسیت است. در زنان، چاقی شیوع بیشتری نسبت به مردان دارد، زیرا درصد چربی در بدن زنان بیش از مردان است(مردان عضله بیشتری در بدن خود دارند) و مدت زمان بیشتری جهت کاهش وزن زنان و رسیدن آنان به وزن طبیعی لازم است و این امر می تواند دلیلی برای یأس آنها در اصلاح وزن اضافی و رسیدن به وزن طبیعی باشد. در حالی که چنانچه خانم هایی با وزن بالا تحت نظر رژیم شناس از برنامه غذایی کاهش وزن صحیح پیروی نمایند و در این کار مداومت داشته باشند حتما می توانند در کاهش وزن موفق باشند و ضمنا از سلامت بیشتری نیز برخوردار شوند.
نوع چاقی نیز در موفقیت یا عدم موفقیت در پیروی از رژیم لاغری نقش دارد. چاقی را می توانیم به دو نوع تقسیم کنیم.
1- چاقی نوع مردانه یا سیبی شکل: در این نوع چاقی معمولا تجمع چربی بیشتر در ناحیه شکم و اطراف کمر است. چون این نوع چاقی بیشتر در مردان چاق مشاهده می شود آن را چاقی نوع مردانه می نامند.
2- چاقی نوع زنانه یا گلابی شکل: در این نوع چاقی، تجمع چربی در باسن، کفل و ران ها است و چون این نوع چاقی بیشتر در زنان چاق رخ می دهد به آن چاقی نوع زنانه می گویند. البته گاهی اوقات چاقی نوع مردانه در زنان و چاقی نوع زنانه در مردان نیز مشاهده می شود.
چاقی نوع مردانه از نظر سلامت خطرناک تر از نوع زنانه است و احتمال خطر عوارض قلبی – عروقی، دیابت و.. در این نوع چاقی بیشتر است ولی کاهش وزن در این نوع چاقی آسان تر انجام می شود. معمولا افراد مبتلا به چاقی نوع زنانه دیرتر و سخت تر وزن کم می کنند و به همین علت ممکن است در پیروی از رژیم لاغری دلسرد و مایوس شوند و این تصور برایشان پیش آید که رژیم کاهش وزن در آنان موثر نیست. این تصور صحیح نیست فقط این افراد دیرتر وزن اضافی خود را از دست می دهند، بنابراین باید در کاهش وزن و تثبیت آن در محدوده طبیعی، صبورتر و کوشاتر باشند.
در افراد چاق بین انرژی دریافتی و انرژی مصرفی در بدن، تعادل وجود ندارد. به این ترتیب که مقدار انرژی دریافتی از غذا بیش از میزان کالری است که در اثر سوخت مواد انرژی زا در بدن تولید می شود، بنابراین قسمتی از مواد انرژی زا تبدیل به چربی شده و در بدن ذخیره می گردد و موجب افزایش وزن و چاقی می شود.
اساس رژیم لاغری بر پایه کاهش انرژی دریافتی فرد و افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن شخص است.
انواع رژیم های لاغری باعث کاهش انرژی دریافتی فرد می شود ولی در مورد افزایش سوخت مواد انرژی زا صرفا با ورزش، پیاده روی و به طور کلی فعالیت های فیزیکی، این عمل امکان پذیر است.
گاه دیده می شود که برخی افراد غیرمتخصص برای افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن افراد چاق، از هورمون استفاده می نمایند، مثلا هورمون های تیروئیدی را که در متابولیسم مواد مغذی موثرند تجویز می کنند. این کار به هیچ وجه صحیح نیست و به سلامت شخص لطمات جدی وارد می سازد. بهترین روش جهت افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن ورزش هایی مانند: پیاده روی، کوهنوردی و.. است که نه تنها موجب کاهش وزن می شود بلکه به سلامت و روحیه سازی و برخورداری از شادابی و نشاط فرد نیز کمک های موثری می کند و چنانچه ورزش و فعالیت جسمی با رژیم غذایی همراه باشد نتیجه خیلی موثرتر و مفیدتری در کاهش وزن به همراه خواهد داشت. افرادی که همراه رژیم لاغری، فعالیت های فیزیکی و ورزش مداوم دارند خیلی بهتر و سریع تر و سالم تر به رژیم کاهش وزن پاسخ می دهند و آسان تر به وزن طبیعی دست می یابند.
افرادی که در طول عمر خود به طور مکرر از رژیم های لاغری پیروی می کنند، به این ترتیب که بعد از مدتی استفاده از رژیم لاغری، آن را رها کرده و پرخوری می کنند و سپس مجددا به رژیم لاغری روی آورده و بعد از مدت زمانی دوباره رژیم را رها می کنند و این امر به کرات تکرار می شود دیگر به رژیم های لاغری پاسخ مثبت نمی دهند، زیرا پس از هر بار رژیم گرفتن به خصوص چنانچه این رژیم ها، نامناسب و بسیار کم کالری باشند، بدنشان به کالری پایین عادت می کند و بعد از رها کردن برنامه لاغری، افزایش وزن پیدا می کنند و هر چه این امر بیشتر تکرار شود افزایش وزن و چاقی شدیدتر خواهد بود. بنابراین افراد مستعد برای چاقی و اضافه وزن هرگز نبایستی رژیم لاغری را ناگهانی و سر خود رها کنند، البته رژیم لاغری لازم است حتما تحت نظر متخصص تغذیه و رژیم شناس تنظیم شود. چنین رژیمی چون طبق اصول صحیح تغذیه ای برنامه ریزی شود می تواند تمام نیازمندی های تغذیه ای فرد را تامین کرده و در او احساس سیری و رضایت از غذا خوردن ایجاد نماید.
توجه داشته باشیم که مفهوم رژیم لاغری صحیح، کم خوری و احساس گرسنگی دائم نیست بلکه اساس آن بر مبنای صحیح و متعادل خوردن استوار است.
یکی از مسائل مهمی که در موفقیت یا عدم موفقیت در کاهش وزن موثر است تصویر ذهنی شخص از رژیم لاغری است. در اکثر موارد افراد چاق و با وزن خیلی بالا تصور می کنند که با پیروی از رژیم لاغری باید به سرعت و به مقدار خیلی زیاد وزن اضافی را از دست بدهند. این باور به هیچ وجه صحیح نیست. کاهش شدید وزن مضرات بسیار زیادی برای فرد در بردارد.
کاهش سریع وزن چون به دلیل پیروی از رژیم بسیار سخت و کم کالری حاصل می شود، لذا به هیچ وجه قادر به تأمین نیازهای تغذیه ای شخص نبوده و بعد از مدتی کوتاه شخص را در معرض سوء تغذیه و عوارض بی شمار ناشی از آن قرار می دهد.
یکی از بارزترین عوارض کاهش سریع وزن، خستگی شدید، کاهش توانایی به هنگام انجام فعالیت های جسمی، سستی، بی حالی و بی میلی به کار به علت کمبود شدید انرژی دریافتی است که برای انجام فعالیت های روزانه و نیز اعمال حیاتی داخلی بدن ضروری می باشد و این حالت کمبود انرژی، کارایی فرد را کاهش داده و توان انجام فعالیت های روزمره را از او سلب خواهد کرد.
رژیم های حاوی انرژی بسیار پایین که منجر به کاهش سریع وزن می شود موجب کاهش قدرت ایمنی بدن و آمادگی ابتلای شخص به انواع عفونت ها و بیماری ها می شود. افرادی که به سرعت و به مقدار زیادی وزن کم می کنند آسیب پذیری خیلی بیشتری در برابر بیماری ها دارند و علاوه بر انکه به آسانی بیمار و بستری می شوند، دوران بیماری آنان نیز طولانی بوده و خیلی دیر بهبود می یابند به این ترتیب اوقات زیادی از عمر خود را به اجبار در بستر بیماری می گذرانند.
کاهش قدرت ایمنی در این افراد به علت عدم تامین نیازهای تغذیه ای در آنان است زیرا رژیم لاغری با کالری خیلی پایین نمی تواند حاوی مواد مغذی ضروری برای بدن آنان به میزان کافی باشد و به این ترتیب شخص را در معرض سوء تغذیه ناشی از کمبودهای غذایی قرار می دهد.
عوارض و اختلالات بی شماری در اثر پیروی از رژیم های غذایی خیلی محدود از کالری و کاهش سریع وزن در شخص بروز می نماید از قبیل: کم خونی ، اختلالات چشمی ، شب کوری ، تورم و عفونت پذیری لثه ها، اختلالات دندان ها و پوسیدگی دندان ، خشکی، خشونت و اختلالات پوستی، ریزش موها و خشکی و بد حالت شدن موها، شکنندگی ناخن ها، اختلالات استخوانی و بروز نرمی استخوان در بزرگسالان، اختلال در رشد و به تاخیر افتادن بلوغ جنسی در نوجوانان، اختلال در سیستم عصبی و بروز ناراحتی های عصبی، کاهش قدرت یادگیری و ضعف حافظه و بسیاری عوارض و اختلالات دیگر که به علت عدم دریافت کافی مواد مغذی به سبب پیروی از رژیم های خیلی محدود از کالری، در شخص بروز می کند.
از لطمه های دیگری که کاهش سریع وزن ایجاد می کند، کاهش قدرت ارتجاعی و شل و چروک شدن پوست است، همچنین عضلات استحکام و قدرت ارتجاعی خود را از دست می دهند که این امر موجب شل شدن و افتادگی عضلات می شود. این اختلال نهایتا منجر به پیری زودرس می شود و این امر به خصوص در خانم هایی که از رژیم لاغری غلط استفاده کرده و به سرعت کاهش وزن پیدا می کنند به وضوح مشاهده می شود.
با توجه به مراتب فوق توصیه می شود که افراد دارای اضافه وزن و چاقی به هیچ وجه اصراری جهت کاهش سریع وزن نداشته باشند زیرا مبتلا به عواقب و پیامدهای ناگوار آن که جبرانش بسیار مشکل است خواهند شد. افراد چاق نباید خود را با اشخاص لاغر یا دارای وزن طبیعی مقایسه کنند زیرا موجب دلسردی آنان نسبت به پیروی از رژیم لاغری خواهد شد. این افراد باید به روند کاهش وزن خود توجه کنند و به تدریج و به طور منظم و مناسب، وزن اضافی خود را از دست بدهند. کاهش وزن به میزان 4-2 کیلوگرم در ماه مناسب است مگر در موارد اضطراری و برای افراد خیلی چاق که حداکثر 6 کیلوگرم در ماه توصیه می شود.
مسئله ای که در موفقیت یا عدم موفقیت در کاهش وزن موثر است هدف شخص در پیروی از رژیم لاغریست. بسیاری از افراد چاق دارای انگیزه قوی و صحیح برای کاهش وزن نیستند و اهداف کوتاه مدت و مقطعی و غیر منطقی برای این امر دارند. مثلا اصرار دارند که در مدت زمانی کوتاه، وزن اضافی خود را کاهش دهند تا برای شرکت در فلان میهمانی یا عروسی یا مراسم خاص، وزن مناسبی داشته باشند و البته پس از دستیابی به این هدف، رژیم لاغری را رها می کنند.
بعضی افراد چاق به خاطر چشم و هم چشمی و رقابت با دیگران، دست به پیروی از رژیم لاغری بسیار دشوار و نامناسب می زنند و اصرار دارند که در مدت زمانی کوتاه و با سرعتی زیاد وزن اضافی خود را کاهش دهند. چون ادامه چنین رژیم دشواری به علت ناکافی و نامناسب بودن امکان پذیر نیست بعد از مدتی نه چندان طولانی رژیم را رها کرده و به پرخوری پناه می برند.
برخی دیگر از افراد با وزن بالا، دچار وسواس در مورد وزن خود و نفرت از اندام خود شده و وزنشان حساسیت بیش از حد نشان می دهند. این مسئله موجب می شود که به سلامت خود توجه نکنند و از برنامه غذایی بسیار محدود از کالری و دشوار پیروی کنند که آنان را دچار اختلالات ناگوار و مشکل خواهد کرد و هرگز قادر به ادامه چنین رژیم نخواهند بود.
چنانچه انگیزه فرد از رژیم لاغری، برخورداری از سلامت بیشتر، مقاومت در برابر بیماری ها، کسب شادابی، نشاط، توان و نیروی بیشتر باشد مسلما در کاهش وزن و رسیدن به وزن نرمال و حفظ سلامت، کاملا موفق خواهند بود.
برلیانت بزرگمهر محقق و مشاور تغذیه و رژیم درمانی
منبع: مجله دنیای تغذیه شماره 72
کالری، مقدار انرژی ای است که به وسیله غذا خوردن در بدن تولید می شود. کربوهیدرات، پروتئین و چربی موجود در غذاها، کالری را به وجود می آورند.
بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس، به بدن فرمان می دهد که چه مقدار از کالری موجود در غذاهای خورده شده را بسوزاند و چه مقدار از کالری اضافی غذاها را در بدن ذخیره کند.
کالری اضافی در بدن به شکل چربی ذخیره می شود و باعث افزایش وزن می گردد.
مقدار کالری بر اساس، ترکیب بدن، جنس و سن تنظیم می شود.
ترکیب بدن : افراد عضلانی، احتیاج به کالری بیشتری دارند.
جنس و سن : آقایان و افراد جوان نسبت به خانم ها و افراد میانسال نیاز به کالری بیشتری دارند.
در مواقع تب و بیماری، نیاز به کالری زیاد می شود.
در هنگام فعالیت، کالری بیشتری احتیاج داریم.
چاقی یک بیماری متابولیکی مزمن می باشد. امروزه چاقی به شکل یک معضل درآمده است، زیرا انواع و اقسام بیماری ها از چاقی منشا می گیرند؛ بیماری هایی از قبیل: سرطان روده بزرگ ، سرطان سینه، شکستگی استخوان ، دیابت، فشار خون بالا، بیماری های ریوی و قلبی و سنگ کیسه صفرا.
چاقی باعث بروز افسردگی، افزایش خطر در عمل جراحی، نامنظمی قاعدگی، افزایش آمار طلاق و خودکشی می گردد.
1- ژنتیک : اگر هر دوی والدین چاق باشند 65 تا 70 درصد ، اگر یکی از والدین چاق باشد 40 تا 50 درصد و اگر والدین لاغر باشند، 9 درصد احتمال چاقی در بچه ها وجود دارد.
2- سن: با افزایش سن، تحرک بدنی و سوخت و ساز عضلات کم می شود، پس احتیاج به غذای کمتری داریم. لذا اگر مقدار غذا را کم نکنید، با افزایش وزن روبرو خواهید شد.
3- جنس: افزایش وزن در خانم ها بیشتر از آقایان می باشد. خانم ها دارای مقدار کمتری عضله نسبت به آقایان می باشند ، پس کالری را کمتر می سوزانند.
4- زیاد غذا خوردن: خوردن غذاهایی که چرب هستند و کالری زیاد دارند.
5- ورزش نکردن : باعث می شود کالری مصرف شده نسوزد.
6- ترک سیگار: به علت آنکه نیکوتین موجود در سیگار، مقدار سوخت و ساز بدن را زیاد می کند، با ترک سیگار، سرعت سوخت و ساز بدن را کم کرده و افزایش وزن می یابید. ترک سیگار باعث می شود که مزه و طعم غذاها را بهتر درک کنید.
7- بارداری: در هنگام بارداری وزن مادر باید زیاد شود. بعد از بارداری با شیر دادن بچه و رژیم غذایی صحیح، می توان وزن مادر را به همان وزن قبل از بارداری برگرداند.
8- مصرف برخی داروها، به خصوص داروهای ضد افسردگی
9- عوامل متابولیکی بدن: کم کاری تیروئید ، برداشتن بیضه، نارسایی تخمدان، ورم مفاصل و ... .
هنگام ورم مفاصل ، تحرک بدنی بیمار کم می شود و دچار افزایش وزن می گردد.
- قهوه ای (احتیاط):
شکل روبرو بدان معنی است که شما لاغر و به "شکل فلفل" می باشید. این هیکل از نظر سلامتی خوب نیست و باید مراقب خود باشید.
همچنین احتیاج به افزایش وزن دارید.
- سبز(خوب) :
"شکل گلابی"، یعنی بدن سالم می باشد.
چربی های اضافی در باسن و ران ها ذخیره شده اند.
- زرد (احتیاط):
در اینجا شما دارای "شکل گلابی – سیب" می باشید و باید از بدن خود مراقبت کنید و وزن خود را کنترل کنید.
- قرمز(خطر):
اگر چاقی در وسط بدن باشد، به آن اصطلاحا، "چاقی سیبی شکل" می گویند.
در این نوع چاقی، مقدار فراوانی چربی در قسمت شکم ذخیره می شود و باعث افزایش خطر بیماری هایی از قبیل: بیماری قلبی ، افزایش فشار خون، دیابت نوع 2 و انواع سرطان ها می گردد.
بنابراین سلامتی شما در خطر است و باید نزد متخصص تغذیه بروید.
1- در بزرگسالان به وسیله BMI : BMI محاسبه ای از قد و وزن شما می باشد. BMI بین 18 تا 25 نشان دهنده وزن متعادل، BMI بیشتر از 25 نشان دهنده اضافه وزن و BMI بیشتر از 30 نشان دهنده چاقی پُرخطر می باشد.
2- اندازه گیری دور کمر: متر را دور شکم خود بپیچید. اگر اندازه دور کمر بیشتر از 89 سانتی متر در خانم ها و بیشتر از 102سانتی متر در آقایان باشد، احتمال خطر بیماری های قلبی و دیابت زیاد می شود.
3- نسبت دور کمر به دور باسن: باید این نسبت کمتر از0/8 برای خانم ها و کمتر از 1 برای آقایان باشد.
در مطلب بعدی شیوه درمان چاقی با تغذیه صحیح، ورزش و دارو را برای شما توضیح خواهیم داد. با این امید که به آنها عمل کنید و موثر واقع شوند.
ادامه دارد...