آنقدر ادامه خواهم داد
تا به بدبختی خودم ویارانم
بی افزایم تا شاید
روزگار و جهانیان
از من خسته شوند
شاید دست تقدیر افسانه بود
یا تقدیم دلهای سوخته بود

تا به انتظار
حقیقت افسانه شاد باش
همچون من بر امید زنده بودن
......................................................................................................................................

 


باز آ ای

باز شدهای رهائی
زنجیر تنهائی من


دسته ها : حرفهای از تب
دوشنبه بیست و یکم 5 1387
X