به    لب های   خموش  این   دو   راهی
نشسته         قصه ی         غمیگن       رفتن
همیشه        راه    ما   ب   هم     یکی        بود
ولی     راهت       جدا        شد      دیگر       از     من
اگر          در         چشم      هم        اشکی               ببینم
توان           رفتن                از            ما                  می گریزد

دسته ها : شعر
چهارشنبه دهم 7 1387
X