صبح ها شکلی از رفتنیم
عصر ها خستگانی که باز می آیند
رویا باخته . بی امید . اندکی معترض

طبیعی ست که بعد از آن همه اضطراب
حالا پناه می بریم به دعا
به سادگی
به سهم همین هر چه که هست
هر چه که بود
هرچه که خواهد شد
روشنی تو حالا بیا تا بعد؟؟؟

پس کی خواهی امد......؟
انتظاری تا اخرین دقیقه !