دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 6806
تعداد نوشته ها : 9
تعداد نظرات : 0
Rss
طراح قالب

خلاصه ای از گزارش اجرای طرح طفلان مسلم در سال 85 به نقل از نشریه عشق و اندیشه :

دو ماهی به محرم مانده بود محرم که همیشه برای من یادآور سوز دلی غریبانه بود،از شنیدن نام حسین(ع)از شنیدن ذکر مصیبت هایش وقتی پر می شوی از عشق...                                                                                                                                  دو ماهی به محرم مانده بود ، مؤسس جمعیت امام علی (ع) پیشنهاد طرح طفلان مسلم را داد و از من خواست که به فکر اجرایش باشم خیلی مردد بودم من دوست داشتم فضای محرم با همان حال و هوایش شخصی و دست نخورده برای خودم باقی بماند و به مشغله های ستادی و اجرایی آلوده اش نکنم! به علاوه برایم سؤال بود که این واژه ها که در این طرح مطرحشان می کنیم : محرم ، کانون اصلاح و تربیت ، دو طفل مسلم...چگونه به هم ریط پیدا می کنند ؟                                                 

یک روز به طور اتفاقی وقتی داشتم به یک CD سخنرانی گوش می دادم گوشه هایی از خطبه ی امام حسین(ع) را خواندم که در آن آمده : "شما ای بزرگان که در علم و دانش پر آوازه اید ! و در خیر و نیکی زبانزد دیگران ! و در نصیحت و پند دادن شهره ی این و آنید ! ....افراد قوی و نیرومند شما را گرامی و محترم می شمارند....آیا این همه برای آن نیست که مردم امیدوارند که شما یه احیاء حقوق خداوند قیام کنید؟...                                                                                                                                 برای در هم شکستن بعضی از پیمانهای پدرانتان ناله سر می دهید لیکن شکستن تعهدات و پیمانهای رسول خدا را نادیده می گیرید.کورها ، لال ها و فلج ها در شهر ها بی سرپرست مانده اند و شما نه رحمی بر آنها می کنید و نه عملی در خور شان خودتان باشد در مورد آنان انجام می دهید..."                                                                                                                                باید کاری می کرد! به مؤسس تلفن زدم و ماجرای خطبه را گفتم و گفتم که به زودی طرح را شروع کنیم.حدود یک ماه فعالیت ها کار فکری ،‌مطالعه و بحث بود . وبلاگ زدیم و اعضاء برداشتها و مطالعاتشان را می نوشتند.در این حین چند بار به کانون اصلاح و تربیت سر زدیم و با کودکان و نوجوانان در حال اصلاح و تربیت هم کلام شدیم.

روز تاسوعا مردم را جمع کردیم آمفی تئاتر کانون بعد از بیانیه و سخنرانی و....از تعدادی از این نوجوانان کانون خواسته شد تا روی سن بیایند، یک گپ دوستانه هر کدام میکروفون را می گرفتندو چیزی می گفتند : "می خواست موتورم را بگیرد منم خط خطیش کردم ، منم از حقم دفاع کردم حضرت علی هم گفته از حقتون دفاع کنید!..."                                                                                              مردم هم که سادگی ها را می دیدند تحت تاثیر قرار گرفته بودند. یکی از حضار روی سن آمد که می گفت تازه از سفر ژاپن برگشته و افتخارش این بود که بچه ی دروازه غار است ، گفت حاضر است بنزش ار بفروشد اما این کودک که به خاطر قصاص خط خطی هایش در زندان بود را آزاد کند و تحت پوشش قرار دهد.دیگری در فرم عضویتش نوشته بود  که حاضر است 2 تا از نوجوانانی که آزاد می شود را در کارگاه پرداخت طلا و سنگهای قیمتی خودش استخدام کند و....

و هنوز کودکان زیادی در کانون به انتظار رسیدن پیامی از اینکه انسانیت هنوز زنده است ، در انتظار صدایی که تنها بگوید و از باور جان بگوید که : من نیز تو را فهمیدم ، آنچه کشیده بودی دانستم ، من نیز دانستم آنچه نام جرم برآنها نهاده بودم تنها اشتباه کودکانه ات بوده است  ، شاید برای اثبات هویتت ، فریاد بودنت ، برای اینکه بگویی : من نیز هستم! در آن گوشه ی شهر ، در میان زباله ها و افیون و فساد!.می خواستی بالیدنت را به من نشان دهی و من هرگز نخواسته بودم که ببینم!

همانطور که خوندید این متن گوشه ای از این مراسم در سال 85 بود که البته تاسوعای امسال هم خیلی خوب برگزار شد.واقعیت اینه که آنقدر امسال تحت تاثیر قرار گرفتم که فعلا راجع به امسال چیزی نمی تونم بگم، جز اینکه هرکس دوست داره یه سهم کوچیک توی این طرح داشته باشه اربعین منتظرشیم....

یا علی.....

 


دسته ها :
شنبه بیست و هشتم 10 1387
X