راهبرد اسلام برای ایجاد اتحاد در جامعه بشری بنا بر آنچه از آیه 64 سوره آل عمران برمیآید، تاکید بر معیارهای مشترکی است که مورد موافقت عام قرار دارد و نیز احترام به تکثرات فرهنگی که بر مبنای عقلانیت حق مدار است نه نسبیگرا؛ درحالیکه در حقوق بشر غربی، تکثر برپایه نسبیگرایی و عدم امکان دستیابی به حقیقت استوار است؛ به عنوان نمونه پیروان ادیان ابراهیمی به اتحاد حول کلمه واحدهای فراخوانده شدهاند که عبارت است از: توحید و پرهیز از شرک و نفی سلطه طلبی.
«قُلْ یَا أَهلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى کَلٍمَهٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا وَلاَ یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَولَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ»
ای پیامبر به اهل کتاب بگو بیایید بر محور کلمهای که بین ما و شما مشترک است، گرد هم آییم که جز خدا را نپرستیم و با او کسی را شریک نسازیم و یکدیگر را به جای خدا ارباب خود نسازیم و اگر چنانچه این دعوت را اجابت نکردند، با آنان بگویید شاهد باشید ما مسلمان هستیم.
در این آیه محور پیشنهادی برای توافق جهانی میان پیروان ادیان در موضوع حقوق بشر بر دو عنصر استوار است که مصداق «کلمه سواء» یعنی اتحاد کلمه میان آنان به حساب میآید.