تعلق خاطر، به غیر خدا، ضمن غفلت از خدا، ما را در مشکلات عجیبى فرو مىبرد که عبارتند از: یاوّ: به آنچه تعلق خاطر داریم، مادام که در دسترس نیست، خود را خلع سلاح و بدبخت مىدانیم و براى به دست آوردنش حرص مىخوریم.

ثانیاً:

هنگامى که به آن مىرسیم، چون از همان اوّل، اضطرابش را داریم، در حال اضطراب نیز هستیم.

ثالثاً:

چون روزى آن را از دستمان مىگیرند، دچار غم از دست دادن مىشویم. اینها، همه، از عوارض تعلق خاطر به غیر خداست. باید مواظب باشیم که غیر خدا را ابزار بندگى خدا کنیم و بس. و ابزارهاى آن، نباید هدف شوند، بلکه ابزار بندگى شوند.