پیشگامان پیروزى

پس از بعثت پیامبر اسلام ، روى آورى جوانان به آیین محمد(ص) دوچندان بود. آنان با الهام از فطرت پاک خویش، پیشاهنگ پیروان اسلام گردیده ، با شور و نشاط گرداگرد پیامبر (ص) جاى گرفتند، و با حضور سبز و چشمگیر خود، قلب پیام آور وحى را شادمان ساختند، حضورى که در کلام حضرت محمد(ص)، این گونه وصف شده است:

خداوند مرا به پیامبرى برانگیخت، پس جوانان بامن پیمان بستند و یاریم کردند و بزرگسالان به

مخالفتم برخاستند.1 روحیه ایثار و جانفشانى جوانان مهاجر و انصار، دین اسلام را ازگزند خطرات و تهدیدهاى دشمنان مصون مى داشت، این حافظان راستین، راست قامت و استوار، حریم دین را پاس داشتند و ازفرمانبرى و یارى پیامبر کوتاهى نمى کردند.

على بن ابى طالب علیه السلام سرآمد جوانان مسلمان بود که مانندى نداشت و نقش نخست را در دفاع از اسلام انجام داد و در تمام صحنه ها،بى ادعا اما از سر اخلاص پیشگام بود، همو مى گوید:

«هنگامى که همه سستى ورزیدند، به کار پرداختم، وآنگاه که همه نهان شدند، خود را آشکار ساختم، و چون همه در گفتار درماندند، به گشادگى سخن گفتم. و گاهى که همه ایستادند، به نور خدا در راه تاختم. آوایم فروتن از همگان، و رتبتم برتر ازین وآن. در راه فضیلت عنان گشاده راندم، و مرکب مسابقت را از همه پیشتر جهاندم. همانند کوهى ایستاده بودم، که تندرش نتواند جنباند، و گردباد نتواندش لرزاند. نه کسى را بر من جاى خرده اى بود و نه گوینده اى را مجال طعنه اى».2