در پناه صخره ی عادت
روز را
به شب می رسانیم
و باید های بیهوده را
با نبایدهای پوسدیه
پیوند می زنیم
تا امروز
همان باشیم
که دیروز بوده ایم
بیا
تا خانه ی خود را
از علف های هرز عادت
پاک کنیم
و در زیبایی بال پروانه ای
نگاه کودکی خود را
جستجو کنیم