مقدّمه

‏

‏ و ذَکِّرْهُم بِأیّامِ اللّه‏ِ ¹ ؛ ‏

و روزهاى خدا را به آنان یادآورى کن. ‏

روزهاى مهمّ و نقش آفرین در تاریخ و فرهنگ ملّت‏ها ، ذهن و خاطره جمعى آنان را مى‏سازد و گذشته آنان را به‏سان شمعى فروزان فراراه آینده قرار مى‏دهد . ملّت بى‏خاطره و تاریخ ، محکوم به فنا است . چنین است که ملّت‏ها از رویدادهاى مهمّ زندگى جمعى خود، خاطره مى‏سازند و آنها را بزرگ مى‏دارند ، تا آنها را جاودان کنند و ، خود ، در سایه‏سار آن جاودانه شوند . اگر مى‏ببینم که اسلام را با هجرت ، شیعه را با عاشورا و ایران را با نوروز مى‏شناسند ، چیزى نیست جز بازتاب بزرگداشت حوادث سرنوشت ساز در تاریخ ملّت‏ها .

افزون بر این ، براى توجّه دادن جامعه به پاره‏اى از پیشه‏ها ، موضوعات و یا شخصیّت‏هاى مهمّ ، که در حرکت کلّى جامعه تأثیر مى‏گذارند ، روزهایى را ویژه مى‏سازند ، تا از این طریق روزمرّگى، جامعه را از اندیشیدن به آنها باز ندارد .

از این همه با عنوان «مناسبت‏ها» یاد مى‏شود که در یادکرد و بزرگداشت