اگر حیوان حلال گوشت را به دستورى که بعدا گفته مى شود سر ببرند, چه وحشى باشد چه اهلى , بعد از جان دادن گوشت آن حلال و بدنش پاک است .(1)
دستور سر بریدن حیوان (بجز شتر) آن است که چهار رگ بزرگ گردن آن را از پایین بر آمدگى زیر گلو به طور کامل ببرند و اگر آنها را بشکافند کافى نیست .(2)
کسى که سر حیوان را مى برد, مسلمان باشد. با آهن سر حیوان را ببرد, ولى در حال ناچارى با چیز تیز دیگرى مانند شیشیه و سنگ تیز هم مانع ندارد.
هنگام سر بریدن , قسمت جلوى بدن حیوان رو به قبله باشد.
وقتى که مى خواهد سر حیوان را ببرد یا کارد به گلویش بگذارد, به نیت سر بریدن , نام خدا را ببرد و همین قدر که بگوید کافى است . حیوان بعد از سر بریدن حرکتى بکند که معلوم شود زنده بوده است .(3)
مسأله : سر بریدن حیوان با غیر فلز و حتى فلزى که آهن نیست یا آهن بودن آن مشکوک است صحیح نمى باشد.(4)
براى کشتن شتر, باید با پنج شرطى که براى سر بریدن حیوان گفته شد, کارد یا چیز دیگرى را که از آهن و برنده باشد, در گودى بین گودى و سینه اش فرو کنند. پس اگر مانند گوسفند آن را سر ببرند, حرام و نجس است .(5)