12. تجدد و نوطلبى

یـکـى از ویـژگـى هاى دوره جوانى , گرایش به تجدد و نوگرایى است .جوانان شیفته سبک هاى نـوین در روزگار خود هستند .آنها به هر چیز تازه اى با خوش بینى مى نگرند, از این رو اگر آنها را بین دو فکر نو و قدیمى , دو لباس جدید و سنتى , دو روش امروزى و دیروزى مخیر سازند, چیز نو و تـازه را انـتـخـاب مـى کنند .

جوانان کتاب هایى را مى خوانند که نوآورى داشته باشد, اشعارى را مـى پـسـندند که تازه و جدید باشد, لباس ها و ساختمان ها و وسایل نقلیه اى را دوست دارند که به سبک نوین در بازار عرضه شده باشد .جـوانـان شدیدا به هر چیز نو با عینک خوش بینى مى نگرند و بعضى مواقع از بزرگسالان به علت تمایل نداشتن به افکار نوو وسایل جدید گله مند هستند .

گـرچه گرایش به وسایل و روش هاى نو و تجدد طلبى امرى طبیعى در جوانان است , اما جوانان عـزیز باید نظر داشته باشند که به نام تجدد و نوگرایى و تنوع طلبى , در مدگرایى افراط نکنند و معیار خوبى و بدى را جدید بودن و قدیمى بودن قرار ندهند و باید به این مساله مهم توجه داشته باشند که حس نوگرایى را نباید در اصول ثابت زندگى دخالت دهند و به بهانه نوگرایى از اصول ثـابت زندگى و اصول اخلاقى و انسانى دست بردارند, بلکه این نوع گرایش در حد طبیعى خود باید در امور متغیر زندگى باشد, نه در امور ثابت و جاوید .

در احـکام ثابت الهى که از روى فطرت و مصلحت واقعى تدوین شده است , اصل نوگرایى را نباید حـاکـم کنند, مثلا نباید فکر کنند چون عفت , حجاب , امر به معروف , تقوا, بندگى خدا, اخلاق و امـثال اینها امرى قدیمى و سنتى است , باید از صفحه روزگار کنار رود و به جاى آن , بى حجابى , بـى عفتى , بى تقوایى و خودپرستى قرار گیرد, زیرا اگر جوانان ما بخواهند در اصول ثابت انسانى نـوگـرا بـاشـنـد, قـطعا با از دست دادن بسیارى از ارزش هاى معنوى , اخلاقى و انسانى روبه رو خواهند شد که این کار هم براى جوانان و هم براى جامعه مضر و خطرناک است .