بخش سوم تجلّیات بُعد چهارم

تقویت بُعد چهارم و حرکت در مسیر احساس عرفانى، یک سلسله آثار و تجلّیاتی به دنبال دارد، یعنی اگر آدمی با عمل به دستورهای شریعت این بُعد را تقویت نماید به سلسله کمالات و مقاماتی می رسد که می توان آنها را (مقامات عرفانى) امید.

بدون شک، مقامات انسان، در مقامات کشوری (مانند ریاست جمهورى، استانداری و...) ا مقامات اجتماعی (مانند سرشناس و مشهور بودن) نحصر نیست، بلکه اینها امور اعتباری هستند و فی نفسه نمی توانند برای آدمی مقام باشند، گرچه اگر از اینها استفاده مطلوب شود، می تواند زمینه ای برای رسیدن آدمی به مقامات واقعی و معنوی باشد.

حقیقت این است که مقامات واقعی انسان همان مقامات معنوی اوست، زیرا انسان هنگامی به این مقامات می رسد که در باطن خویش سیر استکمالی کند و در نردبان هستی و کمال گام بردارد. رسیدن به این مقامات، علامت این است که انسان از نظر وجودی در مرحله ای بالاتر قدم گذاشته و به ذات احدیت نزدیک تر شده و از نظر هستی در افقی بالاتر قرار گرفته است؛ از این رو کمال یافتگان به یک سلسله کارهایی قادرند که فاقدان این مقامات از انجام دادن آن عاجزند.

اهم این مقامات که انسان می تواند آن را طی کند و دلیلی بر اصالت بُعد چهارم و جنبه ملکوتی آدمی است،تحت عنوان تجلّیات بُعد چهارم ذکر می کنیم که عبارتند از: