ارزانى و فراوانى آب موجب شده است که دسترسى به آن، به سهولت ممکن باشد. قدرت بسیار سیلان آب در انواع لوله هاى فلزى و لاستیکى و برزنتى، که انتقال آب را از فواصل دور به کانون حریق میسر مى سازد، وقتى توسط سر لوله هاى مخصوص حریق، بصورت گرد روى حریق یا در فضاى داغ پاشیده شود، به حداکثر خاصیت سردکنندگى آن مى رسیم و در صورتى که به شکل قطرات درشت پخش گردد، به همان نسبت از این خاصیت کاسته شده و قسمتى از آب بدون تبخیر، در کف محل حریق روان مى شود و هرگاه آب را به صورت فوران پر روى حریق بریزیم بیش از 10 الى 15 درصد آن تبخیر نگشته و قسمت اعظمش، نه تنها به هدر مى رود که ممکن است خود بر اثر فشار زیادى که به در و دیوار کانون حریق یا محتویات محل وارد مى سازد، بر خسارت ناشى از حریق بیافزاید. وقتى آب زیاد بدین ترتیب بپاشند کف طبقات بناى مورد حریق، از آب پر شده به دیوارها و کف و سقف و اثاث منقول و غیر منقول اماکن مختلف خسارت بسیار وارد مى آورد، حتى فشار زیاد آب که بوسیله پمپهاى اتومبیلهاى آتش نشانى، با لوله هاى قوى به دیوارها روانه مى سازند، کم کم روکش و ملات مصالح ساختمانى را از بین برده و موجب در هم ریختن آن مى گردد.
با تمامى این احوال، چگونگى استفاده از قدرت سردکنندگى آب اغلب بدست ما نیست و وضع خاص حریق به ما تحمیل مى سازد؛ مثلاً در حریقهاى بزرگ چنانچه آب به صورت گرد به کار رود، حرارت زیاد فضا و جریان شدید صعودى هواى داغ، این نوع آب را قبل از رسیدن به کانون حریق تبخیر نموده و توأم با جریان صعودى هوا به خارج مى راند. از طرف دیگر در حریقهاى بزرگ به علت حرارت زیاد، نمى توان به کانون حریق نزدیک شد و ناچار از فاصله دور باید به خاموش کردن آن پرداخت و چون هر قدر آب با قطرات ریزتر پرتاب گردد، از بَرد و سردى آب به نسبت زیادى کاسته مى شود، لذا ناچار باید از فوران پر در این مورد استفاده کرد، با آن که خود مى دانیم، در این صورت قسمت اعظم آب به هدر مى رود.
در اینگونه موارد نیز چنانچه از هر دو شکل آب در آن واحد استفاده شود. به مراتب زودتر به نتیجه اصلى که خاموش کردن کانون حریق است مى رسیم؛ بدین ترتیب که در آن واحد از فوران پر، جهت حمله به منشأ حریق
از فواصل دور و از آب گرد براى سرد کردن فضاى داغ، مانند سپر پیشروى استفاده کنیم. در این صورت بدیهى است به سرعت مى توان به کانون اصلى حریق نزدیک شد، بدون آن که هواى داغ محل بتواند مانع کار گشته یا به مأموران صدمه بزند.
بنابر این آب گرد را تنها در کانونهاى کوچک حریق یا براى سرد کردن فضاى داغ و سپر پیشروى در حریقهاى بزرگ مى توان بکار برد.
مقدار کل آب تبخیرى مورد نیاز جهت خاموش کردن یک حریق، نسبت معکوس دارد با سرعت آب پاشى، بدین معنا که هر چه ملایمتر آب بر روى حریق بپاشیم مقدار کل آب مورد نیاز براى خاموشى کامل بیشتر خواهدبود.