احتراق عبارت است از یک فعل و انفعال شیمیایى که تولید نور و حرارت نماید.
درجه احتراق؛ درجه حرارتى که لازم است تا احتراق حاصل شود را «درجه حرارت سوخت» مى گویند و به سه گروه مختلف به قرار زیر تقسیم مى گردد:
کمترین درجه حرارتى که یک جسم مى تواند
آنقدر بخار قابل اشتعال متصاعد نماید که با دریافت شعله، یک احتراق موقّتى و کوتاه بوجود آورد و عمل احتراق ادامه نیابد.
کمترین درجه حرارتى است که قادر است از حرارت حاصل از احتراق گازهاى متصاعده، آنقدر بخار قابل اشتعال تولید نماید که عمل احتراق ادامه یابد، بطورى که ملاحظه مى شود اختلاف بین نقطه آتش و نقطه اشتعال در این است که درجه حرارت مورد لزوم در نقطه اشتعال فقط براى یک احتراق موقتى است در صورتى که در نقطه آتش درجه حرارت باید آنقدر بالا باشد که بتواند احتراق ادامه یابد. در نتیجه حرارت نقطه آتش از درجه حرارت نقطه اشتعال بالاتر خواهد بود.
کمترین درجه حرارتى که یک جسم بتواند خود بخود بسوزد. این را «درجه حرارت خود سوزى» گویند و تقریباً با درجه احتراق یکى بوده و تفاوتى ندارد.