بـا تـحـولى که براثر بلوغ در جوانان صورت مى گیرد, استعدادهاى فطرى و طبیعى , یکى پس از دیـگـرى جـامـه فـعلیت به خود مى پوشند, علاوه بر خواهش هاى غریزى که بین انسان و حیوان مشترک است , مجموعه اى از گرایش هاى فطرى چون احساسات مذهبى و کشش هاى روحانى در جوانان بروز مى کند .
امروزه روان شناسان معتقدند: دوره بلوغ , دوره بروز احساسات مذهبى و تمایل هاى معنوى است .در ایـن دوره جوانان مایلند از مبدا هستى آگاه شوند, خالق خویش را بشناسند و با خداى خویش رابـطـه بـرقرار نمایند .این حس مخصوصا در شانزده سالگى به اوج مى رسد که اگر خوب هدایت شود, عامل مهمى براى رشد معنوى جوانان است .
موریس دبس مى گوید: گـویـا هـمـه روان شناسان در این نکته متفق القولند که ما بین بحران تکلیف و جهش ناگهانى احـسـاسـات مـذهبى ارتباطى وجود دارد .در این اوقات , یک نوع نهضت مذهبى حتى در کسانى دیده مى شود که سابق براین , نسبت به مسائل مربوط به مذهب و ایمان لاقید بوده اند .
نکته شایان توجه , این است که علاقه به مسائل مذهبى در دوره جوانى , برنامه اى است که خداوند حکیم براى کنترل جوانان قرار داده است , زیرا در سن جوانى , غرایز طغیان مى کند و دریاى روح جـوان طـوفـانـى مـى گـردد و اگر عواملى مانند مذهب و ارزش هاى مذهبى در جوانان وجود نداشته باشد, قطعا مسیر جوانان , بر خلاف مسیر الهى و انسانى خواهد بود .