باسمه تعالى .
خـدمـت مرجع معظم , حضرت آیت اللّه العظمى آقاى حاج شیخ لطف اللّه صافى گلپایگانى (دامت برکاته ) .
با سلام و دستبوسى ! .
خواهشمندست پاسخ سؤال اینجانب را مرقوم فرمایید:
ت نظر شما یا حکم شرع درباره معاشرت با دوست و رفیق چیست ؟ .
بسم اللّه الرحمن الرحیم .
ت در معاشرت و همنشینى , که در ساختن شخصیت انسان بسیار مؤثر است , باید دقت کامل شودکه با اشخاصى معاشرت کند, که از معاشرت با آنها, بهره هاى روحانى و معنوى ببرد .
مـجـالـسـت با حضرات علماى اعلام , اهل تقوا و پارسایى , مردمان آزموده و سالخورده و با تجربه و بـاسـابـقـه در اسـلام , مـوجـب رشد عقل و دین و ایمان مى شود چنانکه همنشینى با مردم فاسق , بدکار,بداخلاق و غیر متعهد به تکالیف دین و فاقد حیاى اجتماعى , بخصوص اهل بدع و کسانى که انـحـرافـات فکرى دارند, بسیار بسیار مضر است و خطر آن براى روح و معنویات انسان , بسیار زیاد اسـت , بـایـد ازحـضـور در مجالس چنین اشخاصى و جلسه هاى لهو و لعب به شدت پرهیز نمود و بـالعکس , مجالس وعظ, سخنرانیهاى مذهبى , محضر علما, محافل دعا, تلاوت قرآن , ذکر مناقب و فـضـایـل اهـل بـیـت , عـلـیـهم السلام , را غنیمت شمرد و اصولا چنانکه فرموده اند: ((یعرف المر بجلیسه )), هر کس ازهمنشینان و معاشرین او شناخته مى شود .
واللّه العالم .
لطف اللّه صافى .