مرحله ى دوم حرکتى است که پس از پیش مطالعه و قبل از حضور در درس صورت مى گیرد و تأثیر زیادى در آمادگى ذهن براى پذیرش درس و تمرکز نسبت به مطالب دارد و آن پیش مباحثه است.
البته این مرحله از مراحلى است که وجودش بسیار نافع است ولى نبودش لطمه اى به اصل تحصیل نمى زند.
پیش مباحثه نیز مانند پیش مطالعه داراى سطوح متفاوت است.
سطح پایین و اقلش این است که کتاب یا کتاب اصلى مورد رجوع استاد را با هم مباحثان بحث کنیم و حداکثر و سطح بالایش این است که از نظراتى که در پیش مطالعه به آن رسیده ایم، همچون یک مجتهد دفاع نماییم و سعى کنیم قضاوت خود را، به اثبات برسانیم.
پیش مباحثه حتى اگر به مقدار حداقل هم انجام شود، کمترین نفعش این است که عمق پیش مطالعه را افزایش مى دهد و درصد فهم مطالب درس آینده را بیشتر مى کند.
زیرا در پیش مباحثه چند فکر کنار هم قرار مى گیرد و هر یک از افراد آنچه را فهمیده است با دیگران مرور مى کند و اگر هر کدام مثلاً بیست در صد از بحث را فهمیده باشند، حاصل مجموعه اى سه نفرى شاید به حدود پنجاه در صد برسد چون ممکن است بسیارى از بخش هایى که فکر من در آنها راه به جایى نبرده، در تیررس فکر دیگران قرار گرفته باشد.