لبیک سبز
لبیک گفتن به آسمانى ترین نداى زمان ما و آغاز مسیرى که به جز انبیا در آن گام ننهاده اند، کار چندان آسانى نیست.
انتخاب تحصیل در حوزه ى علمیه که زلال ترین آرمان جوانان خداجوى است، باید از انگیزه اى بسیار قوى برخوردار باشد، چرا که این مسیر نه تنها هیچ آینده ى روشن مادى را در پى ندارد که مسیرى صعب است و راهى ناهموار و چنانچه پیامبران در راه هدف مقدسشان سختى بسیار و رنج فراوان دیده اند، طالب علم انبیا نیز مصون از این مشقت ها و آزارها نیست.
همه ى ما هنگامى که گام در این راه گذاردیم و این هدف را برگزیدیم، در نخستین روزهاى شروع، از انگیزه اى وصف نشدنى و علاقه اى تصور نکردنى برخوردار بودیم.
اما چرا تمامى ما که چنین قوى و باانگیزه وارد شدیم، توفیق به پایان رساندن شایسته ى آن را به یکسان پیدا نمى کنیم؟ و چرا کسانى که از میان ما قله هاى رفیع دانش را فتح مى کنند، بسیار اندکند و شخصیت هاى برجسته ى حوزوى که از انبوه دانش پژوهان بیرون مى آیند، انگشت شمارند؟ عوامل مختلفى در این عدم توفیق و توقف در میانه ى راه مؤثرند که مى توان آنها را به دو دسته تقسیم کرد:
1 .عوامل غیر اختیارى