پرداختن به خود، نگران حال خود بودن، خودسازى، انتخاب شیوه ى صحیح در زندگى شخصى، وظیفه ى همه ى انسان هاست.
اما این وظیفه، تنها وظیفه نیست.
انسان موظف است ارتباطش با دیگران را هم بهبود بخشد.
مسئولیت هاى اجتماعى و روابط انسانى، یکى دیگر از گستره هایى است که انسان و جوان باید در بالابردن سطح آن به سوى هر چه مطلوب تر شدن، همت گمارد.
روابط فرد در خانه، در محیط کار، با دوستان، با نزدیکان و... با همه ى افراد مختلف اجتماع و در همه ى محیطهاى زیستى.
انسان موجودى نیست که به تنهایى قادر به ادامه ى زندگى باشد و ناگزیر باید همراه افراد متعدد دیگرى به حیات ادامه دهد.
این همراهى با سایرین و همزیستى با دیگران روابط خاصى را مى طلبد و کنش ها و واکنش هاى مختلفى را بین فرد و اجتماع باعث مى شود.
براى بهتر شدن این روابط و بهینه شدن این عکس العمل هاى انسانى فرمول ها و معیارهاى متفاوتى عنوان شده است.
امام على در توصیه به جوانان براى چگونگى روابط اجتماعى و عملکرد صحیح و مناسب در قبال جامعه، معیارهایى را عنوان مى کند.