2. اهتمام به وقت در نماز معصومان(ع)

نماز راه یافتن به بارگاه یار و سر بر آستان حضرت دوست نهادن است. نماز معراج انسان مؤمنی است که با براق نیایش به سوی کمال و قرب الهی پرواز می‏کند. وقت نماز زمان ظهور بارقه‏های

عشق و قرار گرفتن در معرض تابش انوار الهی است. بدین جهت اولیای الهی فرا رسیدن وقت نماز و لحظه‏های اولیه آن را پاس می‏داشتند و برای آن منزلت ویژه‏ای قایل بوده‏اند. یکی از زنان رسول خدا(ص) می‏گوید: آن بزرگوار با ما مشغول صحبت بود و ما هم با او مکالمه می‏کردیم ولی همین که وقت نماز داخل می‏شد گویا ما را نمی‏شناخت و ما او را نمی‏شناختیم؛ از همه چیز روی برمی‏تافت و به حقّ مشغول می‏شد.14 همین شیفتگی و شیدایی را در سیره امیرمؤمنان، این بنده دلداده حق رسته از همه وابستگیهای مادّی، مشاهده می‏کنیم. در کتاب ارشاد القلوب می‏نویسد: در یکی از روزها در جنگ صفّین امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ در حال جنگ بودند اما همواره خورشید را مورد نظر و مراقبت ویژه قرار می‏داد. ابن‏عباس علت را از حضرت جویا شد، امام(ع) فرمود: این کار برای این است که بدانم کی وقت نماز فرا می‏رسد تا آن را انجام دهیم. ابن‏عباس با تعجّب پرسید: آیا اکنون وقت نماز است در حالی که جنگ ما را از نماز باز می‏دارد؛ حضرت پاسخ داد: «انّما نقاتلهم علی الصلاة؛ ما برای نماز با اینها می‏جنگیم15

همچنین از امیرمؤمنان روایت شده که چون وقت نماز فرا می‏رسید مضطرب می‏شد و چهره‏اش تغییر می‏کرد. وقتی علت این امر را از حضرت پرسیدند، فرمود: وقت امانتی که خداوند آن را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه داشت اما آنها از به دوش کشیدن سرباز زدند، فرا رسید. اینک نمی‏دانم که در این امانت نیکوکار خواهم بود یا نه.16

در ظهر عاشورا، در حالی که اهل بیت سخت‏ترین لحظات را می‏گذراند و تیرهای دشمن قامت راست قامتان جاودانه تاریخ را نشانه گرفته بود، ابوثمامه صیداوی به حضرت عرض کرد: وقت نماز است و دوست دارم در حالی شهید شوم که نماز خود را خوانده باشم. حضرت فرمود: نماز را به یادم آوردی خدا تو را از نمازگزاران قرار دهد. سپس پیشاپیش اصحاب خویش به نماز ایستاد. نمازی که تبلور زیباترین روح نیایش انسانی و ظهور معنویّت متعالی او در قرآن ناطق امام حسین(ع) است. در این نماز یکی از یاوران حضرت به نام سعید ابن عبدالله حنفی شهید شد.17

به گفته بعضی از راویان وقتی حضرت و اصحاب شرایط سخت کارزار دیدند و در یافتند که نمی‏توانند طبق معمول نماز بخوانند با اشاره و به صورت فرادی نماز را گزاردند.18

آنها نماز خواندند تا این پیام را به همه جهانیان ابلاغ کنند که شقایقهای سرخ‏فام کربلا در سایه عبادت و نماز به زندگی و نیکبختی جاودان دست یافتند.