خیرات زنده ها به مرده ها مىرسد

جهت دیگر فضل الهى که در ارتباط زندگان به مردگان است فایده دادن خیرات زنده هاست که براى مرده ها انجام مىدهند و در این مقام روایات و داستانهاى افزون از شمار است.

... به سند صحیح از حضرت صادق علیه السّلام مروى است که: «بسا باشد مرده در تنگى و شدت است وخداوند به او وسعت مىدهد و از تنگى بیرون مىآورد، پس به او مىگویند این راحتى که برایت پیش آمد به سبب نمازى است که فلان برادر مؤمن تو برایت بجاى آورد».

و فرمود: «میت شاد مىشود و به دعا و استغفارى که برایش مىکنند فرج مىیابد چنانچه زنده شاد مىشود به هدیه اى که برایش ببرند».

و فرمود: «بر میت داخل مىشود در قبرش نماز و روزه و حج و صدقه و سایر کارهاى نیک و دعا و ثواب آن کارها براى کسى که بجا آورده و براى مرده هر دو نوشته مىشود».

و در حدیث دیگر فرمود: «بسا فرزندى که در حال حیات، پدر و مادر، از او ناراضى بودند و پس ازمرگشان به واسطه کارهاى نیکى که فرزند براى پدر و مادر انجام داد به آنها نیکویى کرده پدر و مادر از او راضى شوند. و بسا فرزندى که در حال حیات، پدر و مادر از او راضى بودند و بعد از فوت ایشان عاق آنها شود به سبب اینکه فرزند اعمال خیرى را که باید براى آنها انجام دهد ترک کرده است».

ناگفته نماند عمده خیرات براى پدر و مادر و خویشان و سایر مؤمنین آن است که پیش از هر کارى بدهیهاى آنها را بپردازد و حقوق خدا وخلق که بر ذمه آنهاست ادا نماید و حج و سایر عباداتى که از ایشان فوت شده قضا کند یا دیگرى را اجیر نماید و در انفاقهاى مستحبى، ارحام میت را مقدم دارد. در این داستان دقت کنید:

مرحوم استاد احمد امین در همان کتاب التکامل فى الاسلام مىنویسد: زنى شوهرش مُرد، براى اینکه خدمتى به شوهرش کرده باشد، شبهاى جمعه غذایى تدارک مىکرد و به وسیله فرزند یتیم خود به خانه فقرا مىفرستاد، طفل بیچاره با اینکه گرسنه بود غذا را از مادر مىگرفت و به فقرا مىرسانید و خود با شکم گرسنه به خانه برمى گشت ومى خوابید تا اینکه شبى کاسه صبرش لبریز شد و در راه غذا را خودش خورد وبا شکم سیر به خانه برگشت و آسوده خوابید.

آن شب زن شوهر خود را در خواب دید که به او مىگفت: «تنها غذاى امشب به من رسید» زن از خواب بیدار شد و با کمال شگفتى از فرزندش پرسید شبهاى جمعه گذشته و دیشب غذا را کجا مىبردى و به کى مىدادى من دیشب پدرت را در خواب دیدم که مىگفت تنها غذاى دیشب به او رسیده است.

طفل راستش را گفت که شبهاى جمعه غذا را به خانه فقرا مىبردم ولى دیشب چون زیاد گرسنه بودم خودم خوردم و آسوده خوابیدم. زن دانست بهترین خدمت به شوهر این است که یتیم او را سیر نگهدارد و از اینجا است که در حدیث است صدقه صحیح نیست در حالى که خویشاوندان انسان محتاج باشند.